‘Belgian EBM is still alive’. Het had het motto kunnen zijn van WÜLF7, maar het is veel meer geworden dan dat. Onder invloed van WÜLF7 hebben verschillende Belgische electrogroepen zich verzameld om samen op te treden en elkaar bij te staan. We denken aan Euforic Existence, Zynik 14, Dreadfool, Radikal Kuss en Deleritas, maar vandaag schenken we speciaal aandacht aan WÜLF7.

Hun debuut ‘Dark Hate’ is namelijk uit. Digitaal en op cd. Harde electro die evenwel geen zuivere EBM is. Want het betreft een samenwerking tussen BWülf, algemeen gekend in de scene om zijn liefde voor EBM, en CyrbVII, die het eerder voor de dark electro scene uit de jaren 90 heeft (denk aan :Wumpscut:, Calva Y Nada, yelworC en meer van dat schoons). Bijgevolg noemen ze hun muziek ‘Dark Electro Body Melancholic’.

‘Dark Hate’ mag dan al het debuut zijn van WÜLF7, het is niet hun eerste spruit. In 2019 brachten ze al de ep ‘Night Of The Wolves’ uit, en in 2020 een single met een remix van TÖT, die op hun beurt ook een nummer van WÜLF7 onder handen namen. En veel van deze nummers vinden we nu terug op dit debuut, al dan niet onder de vorm van remixen.

‘Dark Hate’ start meteen volle vaart met ‘Wülf7’, dat als een soort programma mag beschouwd worden. ‘We are Wülf7’, brult BWülf terwijl op de achtergrond spetterende beats tekeer gaan. Het kan nog donkderder, getuige misantropische nummers als ‘Humanity’ en ‘Euthanasia’. ’In What Name’ sleept je gewoon vanaf de eerste bastonen mee op een donkere dodenrit.

Beats, bastonen en bliebjes blijven je om de oren slaan bij nummers als ‘Child Soldier’, ‘Fight’ en het schitterende ‘Ephemeral Human’. We moeten hierbij een pluim geven aan CyrbVII, die vaak urenlang heeft zitten knutselen aan nummers die nu als een echte bom inslaan. We zijn na 7 nummers door de originele nummers, maar geen vrees, u hebt nog een deel remixen te goed.

Dreadfool, TÖT, Struck9, Zynik 14 en Ultimate Soldier brengen hun eigen versies van nummers van WÜLF7 ten beste, en dat is meteen een handige truukje om te zorgen dat de twee vorige uitgaves bijna volledig op deze uitgave staan. Terecht ook, want ik zou teleurgesteld zijn zonder bijvoorbeeld een versie van ‘Wolf’ op deze cd. Een cd zonder rustpauze, hard beukend op uw trommelvliezen tot er stoom uit komt, en dat van begin tot einde, maar dat hebben de liefhebbers van stevige electro het liefste. En hopelijk binnenkort terug op de podia te zien, want daar schittert WÜLF7 het meest.

WÜLF7: bandcamp / facebook