Genre(s)
Het Poolse cultlabel Zoharum brengt heel wat heruitgaves uit. Hun heruitgaves van aan dark ambient verwante projecten als het Belgische ritualproject Hybryds of het Britse etno-ambient-project Rapoon waren reeds erg populair. Ze brengen ook al een tijdje heruitgaves van het werk van de Belgische ambient-artiest Vidna Obmana – de naam is Servisch voor ‘gezichtsbedrog’ – uit, een man die trouwens een tijdje bij Hybryds speelde.
Vidna Obmana bracht van 1984 tot 2007 extreem veel ambient-muziek uit, maar verkoos om daarna onder zijn eigen naam Dirk Serries te werken, wat niet betekent dat hij minder productief werd. Wij tellen tussen 1984 en 2007 niet minder dan 87 uitgaves onder de naam Vidna Obmana, al dan niet in samenwerking met anderen, maar het kan zijn dat we sommige uitgaven dubbel gerekend hebben. Het gaat alleszins om heel veel werk, en dan zijn we blij dat Zoharum ons helpt om een keuze te maken in deze overvloed.
Deze heruitgave – de negende al van Zoharum, waarbij u moet weten dat sommige heruitgaves verschillende platen van Vidna Obmana verzamelen – focust op de samenwerkingen met PBK aan het eind van de jaren 80. Het eind van de jaren 80 was sowieso een extreem productieve periode voor Vidna Obmana. PBK is een afkorting van Phillip B. Klinger, eveneens een prolifieke ambient-artiest uit Flint, Michigan in de Verenigde Staten in die periode.
Ook deze heruitgave bevat twee verschillende platen: ‘Monument Of Empty Colours’ en ‘Depression And Ideal’, die allebei in 1989 uitkwamen op cassette, zoals destijds gebruikelijk was voor dit soort muziek. U mag er gerust van uitgaan dat de platen in elkaars verlengde liggen, en dat u dus dubbel kunt genieten van deze box. Het is niet helemaal duidelijk of de opnames het resultaat zijn van de reizen die Dirk Serries destijds naar de Verenigde Staten maakte, dan wel of de twee artiesten cassettes met opnames naar elkaar stuurden die ze telkens aanvulden en terugstuurden.
Languitgerekte tonen – soms zelfs met het gevoel dat je naar een wedstrijd zit te luisteren van hoe lang iemand eenzelfde akkoord kan aanhouden – voeren hier de boventoon. Maar wie aandachtig luistert zal tal van interessante details opmerken, want waar ambient vooral rust en traagheid moet uitstralen, is het vaak de kunst om dat niet al te repetitief of eentonig te doen. Die kunst verstaan Vidna Obmana en PBK, maar dat zal slechts voor geoefende luisteraars duidelijk worden.
We kunnen zeker stellen dat de samenwerkingen tussen Vidna Obmana en PBK een succes waren. Ze hebben trouwens vaker samengewerkt dan enkel op deze twee platen, maar Zoharum vond het legitiem om deze twee collaboraties te bundelen, daar ze tot het meest expressieve werk van de twee heren behoren. Dat wil ik graag geloven, want hoewel ik al behoorlijk wat platen van Vidna Obmana heb liggen, spreekt deze dubbel-cd me in het bijzonder sterk aan.