Genre(s)
Ter introductie. Feit 1. Walhalla Records kennen we natuurlijk allemaal als het label van Lieven De Ridder (alias dj Aimé Le Chevalier), notoir kenner van new wave, minimal, alternatieve elektronische pop muziek. De “Underground Wave compilaties” zijn hiervan het ultieme bewijs maar ook de carrière van Enzo Kreft werd er mits “Dark Matter” weer van onder het stof gehaald. De gevolgen zijn bekend. Met deze compilatie gooit Walhalla zich op een andersoortige elektronische muziek die eveneens zijn hoogconjunctuur kende in de (tweede helft) van de jaren 80 en daarenboven op en top Belgisch is; new beat.
Feit 2. New beat zou zijn ontstaan door “Flesh” - van de nog immer live actieve en recent ook nieuw werk aankondigende electro wave formatie A Split Second -op 33 toeren +8% af te spelen in de latere new beat tempel Boccaccio. 110 bmp werd zowat een maatstaf. In die zin komt ze naadloos voort uit de zeer sterke Belgische electro en electro wave scene van de jaren 80 die op heden wereldwijd nog resoneert. De muziek werd vertraagd, de nadruk kwam op zware, hypnotiserende bassen te liggen en her en der werd het geluid aangevuld met riedels uit de meer commerciële oprukkende Detroit house en overzeese techno / acid prematuren.
Feit 3. Als new waver in die jaren 80 verfoeide ik het genre temeer ik kennis maakte met de meer commerciële en vaak platte riedels van Tien om Te Zien new beat aan het eind van de jaren 80 toen het genre door de reguliere media was opgepikt. Inderdaad, The Confetti’s, het klappen in je handen van Tragic Error, een erotiserende Taste Of Sugar of om het helemaal erg te maken Eddy Wally die meende een graantje te moeten mee pikken met een new beat versie, “Chérie (is in da house”). Toen was de echte ondergrondse new beat evenwel al over zijn hoogtepunt heen en ook de eerste jaren van dit op en top Belgische genre liet blijvende sporen na.
Feit 4. Walhalla kent en kende het potentieel van deze begin jaren en kwam op het idee om een aantal nieuwe artiesten die muziek brouwen in deze stijl samen te brengen met een aantal new beat veteranen die speciaal voor deze compilatie gevraagd werden om een nieuw nummer in te spelen. En zo geschiedde want nu ligt de zwarte vinyl op de nikkelbak met het volume en de subwoofer wagenwijd open. Ik had had het een 35 jaar geleden nooit durven denken.
De review. Laat ik het eerst over de oude rotten hebben die hier present tekenen, Herman Gillis (ooit nog bij Poésie Noire) en lid van het new beat producers trio Morton, Sherman en Bellucci (een uithaal naar Stock Aitken en Waterman die toen heel wat commerciële prefab pop deunen uitbraakten) pakt uit onder Sherman Productions met “Moeratov Cocktail” een nummer dat net een tempo hoger gaat dan de doorsnee new beat track, maar met een mooie synth lijn uitwaaiert over de dansvloer en de new beat roes wel weer dicht bij brengt. Een andere protagonist van het eerste uur is Olivier Abbeloos die ooit samenwerkte als Jarvic C met de ons niet onbekende Partrick Demeyer. Deze meneer, nog altijd actief in de dance scnene, knutselde voor deze compilatie “No Name” in elkaar. Een eerder minimale track, die terugkeert naar de wortels van de new beat en de 'beat' zelfs verpakt met semi industriële riedeltjes en een hypnotiserende stem sample die opbouwt tot een vol, onontkoombaar geluid.
Schicksal is een andere naam die er ook in de jaren 80 al bij was met een mix tussen ebm en new beat. “Spectrum” past perfect in het rijtje, een eerde donkere track met dwepende en hamerende beats, boybeats noemde men het destijds en ook anno 2023 hamert Schicksal er nog stevig op los. Ook ebm liefhebbers zullen deze combi weten te smaken. Nog een oud strijder is NB dj Tom die na een korte new wave carrière met Fata Morgana resoluut de dance en new beat kaart trok. Voor deze compilatie brengt hij op “Perfect Low Beat” de sfeer va de grote dagen terug, die dagen toen new beat furore begon te maken in de clubs en buitenlanders massaal naar ons landje afzakten om zich de pleuris te dansen op deze deuntjes. De tijd toen het genre nog niet door de reguliere media was gerecupereerd. New beat pur sang maar dan niet meteen van het commerciële soort.
Tijd om ook wat meer recente acts op u los te laten. Zo is er Packrack met “Just Too Many”, zelf labeleigenaar (FenixFire Records) en op 12-jarige leeftijd gebeten door de elektronische dansmuziek ging Packrack zelf achter de knopjes zitten. Daar zat Front 242 (zij weer) voor iet tussen. Een nummer, monotoon en repetitief met een monkellachje tussen door. Meteen de juiste stemming want new beat nam zichzelf nooit te serieus. Belgian Erotica zoekt het in “The Darkroom”, in de jaren 80 had new beat ook wel wat door erotiek en lust aangedreven projecten en nummers. Eén van die acts The Erotic Dissidents (met Morton, alias Jo Casters, frontman van de new wave / elctro wave band Poésie Noire) is meteen de grote inspiratie voor dit project van Johan Declercq. Een geluid dat zo uit de jaren 80 lijkt geplukt, lust en new beat samen kunnen zeer verslavend zijn, al was new beat in de media vooral ‘clean’.
Q PNZ is het project van Dendermondenaar Philippe Ceuppens die meer recent de new beat microbe te pakken kreeg en met “The New’er Beat” een herwerkte versie presenteert van zijn allereerste nummer. Een update voor new beat, die weliswaar even verslavend klinkt en opgaat in de authentieke repetitieve new beat roes. Dj Aimé Le Chevalier bracht niet alleen al deze acts samen op dit vinyl hij is ook vertegenwoordigd met Me And My Desire en project dat hij runt met Schematic Attenuator en dat tijdens volle corona crisis het levenslicht zag. Niet zo verwonderlijk dat dit nummer “Quarantaine” werd gedoopt, een nummer dat zich evenzeer presenteert als een new beat update zonder evenwel de roots te verloochenen van het genre. Inclusief samples, lome beats en repetiteive frequenties. Tot slot is er The Logic Society (Bard De Peape) met “Darkness” waarmee ik, het beste voor het laatst heb gehouden, tenminste naar mijn geheel subjectieve beleving. New beat met de kracht van ebm en zoals de titel al doet vermoeden badend in een donker synth sausje én een van de weinige nummers met tekst.
Feit 5. Zo moet het ooit ongeveer geklonken hebben. Ooit. Maar op deze “Walhalla New Beat” klinkt het dus nog altijd zo, want zo de ouden zongen zo piepen de jongen. Of deze release voor een heuse new beat revival zal zorgen valt te betwijfelen maar het toont wel de kracht en flexibiliteit van dit genre over decennia en onze landsgrenzen heen. Ook ik stuurde ondertussen mijn menig bij, new beat had aanvankelijk wel degelijk iets om het lijf, nam zichzelf nooit echt serieus maar wist in zijn beste vorm uit te groeien tot een Belgisch cult dans genre en dat wereldwijd. Iets in me zegt me dat deze compilatie wel eens cult zou kunnen worden, dus grijp uw kans nu dit vinyl nog voorradig is!
Feit 6. Voor de volledige info en mocht u nog in de pampers hebben gezeten in de tweede helft van de jaren 80 of misschien het levenslicht nog niet had gezien lever ik hier ook een reportage aan over het genre uit het legendarische duidingsprogramma Panorama. Een reportage die er pas kwam toen de commercie het genre plat had gereden en het door de reguliere media tot hype was uitgeroepen. Ik vermoed dat voor de echte new beat liefhebber de fun toen eigenlijk al voorbij was.