Ik geef toe, ik aas er wel wat op, als er zo van die meer obscure dingen verschijnen waar ook de tag 'goth' aan wordt toegevoegd. Meestal vals alarm, maar bij deze was ik toch meteen direct gecharmeerd. Ik heb het over de verzameling “The Bristol Goth Explosion”,  want niet alleen in de Londense Batcave Club (genoegzaam bekend) maar ook in Bristol viel in de schaduw van  de Batcave Club aan het begin van de jaren 80 één en ander te bleven.

The Specimen, die aan The Batcave Club een gezicht gaven waren trouwens van, jawel, Bristol, het ligt dan ook vrij voor de hand dat ze hier present tekenen en wel met het nummer “Stand Up Stand Out” (een keer iets anders dan "Kiss Kiss Bang Bang"). In Bristol gebeurde het allemaal, eerst de punk en de post- of positive punk  (een label dat kort werd gebruikt vooraleer ‘goth’ populair werd als ‘tag’) in de Bastille Club. De punk had het pad vrijgemaakt voor een 'do it yourself' mentaliteit en één generatie van creatieve jongeren, lijdend onder het juk van harde tante Tatcher, de weg getoond. Dat, de koude oorlog, economische crisis en de invloed van prepunk glam bands maakte zoiets als gothic. Ik stel het nu even simpel.

Ook in de grijze industrie- en havenstad Bristol doken rond 1980 groepen op als het al eerder vermelde Specimen, Fear Of Darkness, Temple, Necromancy, Exit-Stance, Claytown Group en The Long March die uiteraard allen een plaats kregen op deze fel rood gekleurde vinyl. Groepen waar u en ik anders wellicht nooit meer hadden van gehoord en dan is er plots, bij Bristole Archive Records (een label dat ook al punk en pop verzamelaars uitbracht van bands uit Bristol) deze “The Bristol Goth Explosion”. Niet dat je op deze 13 nummers tellende verzamelaar wereldschokkende songs zult horen, maar het zegt veel over de impact van het ‘goth’ genre.

“Lay Me Down” van Fear Of Darnkess vind ik bijvoorbeeld een sterke goth song met een pop ondertoon.  Temple (present met twee songs) van zijn kant is ook best genietbaar met een mix tussen glam en postpunk, net als het meer punky aandoende “Conspiracy Of Silence” van Exit-Stance. Wat Specimen later, vanaf 1982, zou worden voor The Batcave Club was Necromancy voor de Bastille Club.  Necromancy was met Specimen tevens één van de eerste bands die goth zichtbaar maakten in Bristol. Necromancy krijgt dan ook zomaar even vijf nummers op deze compilatie, en professor Pete Webb, de toenmalige bassist van Necromancy meteen ook de eer het voorwoord te schrijven op de binnenhoes van deze vinyl.

Een tijdsdocument met andere woorden dat zeer zal gesmaakt worden door zij die mee de Britse goth scene vorm gaven en al zeker zij die erbij waren in het spannende en muzikaal rijke Bristol van de jaren 80. Anderzijds als liefhebber van het genre, een meer dan leuke aanvulling op de collectie, een release waar ik mijn grijpgrage handjes niet van af kon houden.  Meteen weet je dus ook waar de zwaar onderschatte veel meer recente gothic rock  formatie The Daughters Of Bristol (geen idee of ze nog actief zijn) hun inspiratie hebben gehaald. De reguliere rode vinyl is gelimiteerd op 250 exemplaren, als u het echt exclusief wil kunt u ook gaan voor de 50 exemplaren die naast de vinyl ook de 13 nummers op cd bevatten samen met 3 reproductieposters uit de tijd van de levendige Bastille Club. Goed, dit zijn dan wel de jaren 80 en die lijken ondertussen al ver weg, of net niet? Maar ik blijf het zeggen, gothic rock undead!