Synth punk guru Ben Bloodygrave kent u vast als Ben Bloodygrave en misschien ook als Ben Bloodygrave & Die Lust, maar ook deze Transhuman Singularity is een project van zijn hand. Recent verscheen bij het Nederlandse Wave Tension Records  het debuut  op vinyl nadat het eerder in 2022 bij Possession Records op cd was verschenen. Dankzij Wave Tension kunnen u en ik dus nu kennismaken met dit relatief nieuwe project Transhuman Rebirth van Berlijns synth punk icoon Ben Bloodygrave.

Alvast punk genoeg om als ‘Geheimtip’ door het leven te gaan en ook dit project, waarin ebm met een soort oude dark electro versie met sci-fi aspiraties wordt gecombineerd is marginaal genoeg om interessant te zijn, te blijven en nooit echt door te breken. Laat dat net de positie zijn waar ik het meest van hou en die mij drijft om zowat dagelijks met inhoud voor deze unieke website bezig te zijn.

“Bodycam” is donker en een spat fatalistisch, stompend ook, terwijl “Accelerators” zich door de boxen laat rollen als geperverteerde disco. Heerlijk. Maar dansen zul je, ook dat is punk, al is het dan met één been in het eigen graf. Thematisch weet Ben Bloodygrave zich nog altijd te verzetten, te rebelleren. Siert zijn hanenkam nog altijd zijn kwieke kopje. “Duck And Cover” een songtitel die ik recent ook bij Enzo Kräft tegenkwam, is ingehouden woede met bijtende vocalen, een kenmerk van Ben Bloodygrave, terwijl “Negative Mars Drive” de techno knopjes tussen de strak getrokken ritmes induwt. Het resultaat stuitert alle kanten op maar blijft even smakelijk.  

“Alpha Male Voice” is een ebm /dark electro oerkreet en de opener “Nocturnal Emissions”  (zie clip) verwijst de ethiek naar de prullenmand met een droge, hinkende beat . Muziek mag ook nog iets te zeggen hebben in een dystopische wereld waar ethiek niet verder reikt dan navelstaarderij en alle spirituele zingeving wordt opgeslokt door systemen als machines die het naderhand in hun eigen voordeel en voorzien van een fraaie glitterverpakking weer uitspuwen. De machines blijven net als Transhuman Rebirth ratelen, maar gelukkig neemt deze laatste geen blad voor de mond.

“Human Sparepart Machine”, orgaandonatie  in een dark electro jas anno 1993, ergens tussen PP? en Mental Inquisition, heerlijk.  “Drone War” laat ebm ontsporen in een sci-fi universum en tot slot slikken we nog wat “Synthetic Drugs” als de 'beat' dreigt stil te vallen, natuur is er immers niet meer of is gewoon schier onbetaalbaar. Zo, Transhuman Rebirth is retro en toch eigentijds, ergens flirt Bend Bloodygrage met de wortels van de electro beweging, met ebm en dark electro. Ik kan er alvast van genieten en op dansen. Graag “Human Sparepart Machine”  op de zwarte fuiven om maar één nummer te noemen. Voor de Wave Gotik Treffen reizigers: Preparing Singularity speelt op donderdagavond 25 mei op de ebm warming up part in de Felsenkeller! Check it out.

Transhuman Rebirth (facebook)