Nog een keertje tijd voor electropop hier bij Dark Entries. Toegegeven, het is een subgenre dat we een beetje stiefmoederlijk behandelen, dus als u zich geroepen voelt om dit subgenre wat meer in het licht te zetten hier bij Dark Entries, aarzel dan vooral niet om ons te contacteren via dit formulier. Mijn oor viel deze keer op Torul, een trio uit Ljubljana dat al sedert 2011 onder dak is bij het Duitse Infacted Recordings, maar eigenlijk sedert 1999 als het soloprojcet van Borut Bernik al van zich liet horen. De naam zou u dan ook niet geheel onbekend mogen zijn.

Met “Superposition” is Torul aan zijn 9de album toe en dat bulkt weerom van de moderne, gladde, meezing- en sfeervolle synthpop. Bij dit genre hoort natuurlijk een knipoog naar de jaren 80 toen menig synthpop act instond om het new wave gebeuren tot bij tante Fien en nonkel Jan in de woonkamer te blazen. Deze Torul doet nu zoveel decennia later nog altijd hetzelfde en dat levert zelfs af en toe een paar mooie momenten op. Zoals het melancholische “Conversations” of het meer zwierige en dus meer dansbare met jaren 80 epauletten gestoffeerde “Dancers In The Dark”. Muziek die mij zo week maakt dat ik spontaan de twee clipjes bij deze review voeg.  

De muziek is toegankelijk, met een uitgekiende balans tussen zeemzoet en voorzichtig pittig, wat maakt dat de slaapmodus uitbijft en deze “Superposition” als album best genietbaar is, meer nog, voor de synthpop liefhebber anno 2025 is dit een beetje een must. Je krijgt, nu ja je hoort het te kopen, 10 nummers waarvan ik nog even de meezinger “Whish Upon The Star”, de Neue Deutsche Welle dreun inclusief gerobotiseerde stem van “Zu Spät” en de meest pittige bijdrage “Just Go” wil vermelden.

Uiteraard zijn er ook nummers die niet helemaal mijn meug zijn, zoals het naar synthpop normen meer experimentele “You Knew”, dat dan wel weer op zijn manier een beetje lef toont. Of “Messianic” dat ik dan weer iets té messiaans voor de synthpop beweging vind, al kan je ook stellen 'nomen est omen'. Of nog het aalgladde “On My Way”, waarbij het me voorkomt dat ik dit nummer wellicht al  een honderdtal keer heb gehoord al is dat in de feiten 'fake news'. Laat deze “Superposition” vooral voorbehouden blijven aan de liefhebbers van pure, eerder lichtvoetige synthpop, die zijn er sowieso en wellicht meer dan u denkt. In die zin heb ik dan ook de 7.5 gescoord, als een objectieve waardemeter.

Torul