Goede bewaarde geheimen... komen tot bij Dark Entries.  Zo is er deze Tooth Paint, het soloproject van ene Henry Arthur Hamann bassist bij het dark punk project L’ Appel Du Vide die met deze Tooth Paint zijn demonen loslaat door doeltreffend elektronica in te zetten om de punk ziel los te laten. Synth punk in stijl die ook bij liefhebbers van minimal met ballen moet aanslaan. Krankzinnig en toch wijs. Zoiets. Eenvoudig maar ook turbulent. Korrelig als tandpasta maar ook met een nasmaak. Een tong draaien met een punkerfenis maar wel met een queer twist. Retro maar dus ook mee met zijn tijd.  

Vijf korte, krachtige songs die punk ademen door de synths. Af en toe met een snedige gitaar aanzet, vooral in “Post Office” dat je gewoon ‘Bottom’ (kent u de serie nog) punk mag noemen. Lekker waanzinnig ook in het met het scherm copulerende titelnummer “Digital Sex”. Ruig en rauw. We horen het veel te weinig vandaag de dag. De nummers lagen twee jaar stof te vergaren maar nu mogen “Bum Enough To Think”, “Hot Flush Fridays” of “Boundaries” zomaar de dansvloer op. Er zouden ooit een 30-tal exemplaren op vinyl verschenen zijn. Beter dan je tube ‘Signal’ of ‘Colgate’ dit. Poetsen doe je maar beter de plaat, al is het hier een tape. Tenzij, ja, tenzij je nog eens goed uit de bol wil gaan.

Tooth Paint (facebook)