Keert dark electro terug naar zijn 'roots'? Wordt het in de zwarte scene een nieuwe hype? Het valt mij op dat tal van meer recente electro releases na het gestoei met techno, pop, cyber en diens meer teruggrijpen naar ‘the core’ van het genre, een ietwat meer uiteengerafelde, donkere electro op een ebm ruggengraat, het resulteerde begin jaren 90 in de wereldplaat “Galleries Of Pain” van Placebo Effect (nu eindelijk ook op spotify mocht u deze parel hebben gemist). En van die groep hoor ik, in de verte weliswaar, wel ietwat terug in deze "All Gods Are Gone”, maar niet alleen dat.

Dit is trouwens de bonustrack versie met een tweede cd gevuld met remixen van gekende en minder gekende electro acts. Maar eerst het originele werk. To Avoid uit Berlijn kwam begin van de jaren 2000 aan de horizon, na 2010 werd het stil maar met Alfa Matrix aan de zijde lijkt To Avoid zijn tweede jeugd te hebben gevonden. “All Gods Are Gone” en binnenkort vegen we ook onszelf uit, 'all gods are gone, the work is done'. De muziek is rouw, de zang vervormt, dreigend en donker, niet zelden doorspekt met onheilspellende samples. Zo krijgt Greta Thunberg de eer om het titelnummer op te vrolijken met haar donderspeech die wereldleiders de broek deed afzakken.

Om u maar te zeggen, vrolijk zult u van deze To Avoid niet worden. U zijt gewaarschuwd! Nummers als “1989” (de singel bij het album), “Ambitious” , “Trust”, “The End”, “Go Away”, ... zijn schoolvoorbeelden van dark electro zoals die aan het begin van het nieuwe millennium werd geserveerd, met een kruidig 'Endzeit' sfeertje. Enige nadeel dat ik ondervind is ietwat gebrek aan variatie in het 13 nummers tellende geheel al zal dit een fan het genre uiteraard worst wezen. Dansbaar en een beetje ongemakkelijk zo klinkt deze “All Gods Are Gone” en laat net dat ‘ongemakkelijke’ de meerwaarde zijn.

En dan is er ook een 14 nummers tellende remix bonus door bekende en minder bekende 'soulmates'. Zo kent u vast de namen Sleepwalk, Mildreda, Severe Illusion, Haujobb, Portion Control en misschien hoorde u ook al van KIFOTH, Tension Control, Chrom Corps enzovoort. Een feestdis voor de liefhebbers van dark electro her en der aangeschoten met een meer electro industrial benadering zoals geintroduceerd door de Canadese school van weleer.

“All Gods Are Gone” krijgt drie beurten, maar die zijn onderling sterk verschillend. Mildreda stopt nog meer spanning in “The End”, terwijl Ice Ages een koude wind door “Go Away" blaast.  En er is uiteraard nog wel enig meer te ontdekken. Voltreffer voor de fan van de meer authentieke dark electro 'sound' die hier door To Avoid naar 2024 wordt getild alsof het een koud kunstje was. Rauw, donker, dreigend en hopeloos, To Avoid dus.

To Avoid (facebook)