The Ultimate Dreamers hadden oorspronkelijk amper de jaren 80 overleefd. In hun eerste versie bestonden ze van 1986 tot 1991. Een mirakel deed de groep verrijzen tijdens de lockdown, toen frontman Frédéric in zijn oude archiefdozen op zoek ging naar de overblijvende opnames van de groep. In 2021 kwam dan ‘Live Happily While Waiting For Death’ uit, met een selectie nummers uit de vroege jaren.

Maar het bleef niet enkel bij het verzamelen en remasteren van oude nummers. Frédéric nam contact op met oude leden van de groep, en zowaar vond hij Bertrand (gitaar) en Joël (bas) bereid om terug op te treden. De groep werd aangevuld met Sarah op toetsen, die een verleden had in de uitstekende postpunkgroep Les Panties. Intussen is Sarah vervangen door Sandrine, die klassiek geschoold is en naast de toetsen ook nog cello speelt.

De groep concentreerde zich aanvankelijk op het hernemen van de oude nummers, maar al snel begonnen ze ook nieuwe nummers te schrijven, en daarvan is deze ‘Echoing Reverie’ het resultaat. Was ‘Live Happily While Waiting For Death’ nog vooral een plaat die bedoeld was voor jarentachtignostalgici, dan laat deze nieuwe plaat een heel modern geluid horen, dat weliswaar nog steeds in new wave gedrenkt is.

De keuze van de groep om zich bij de opnames te laten begeleiden door Len Lemeire – een man die zijn geloofsbrieven verdiend heeft met Implant, en samenwerkte met 32Crash en Anne Clark – laat het beste verhopen. We mochten de nieuwe nummers onlangs al eens live horen toen The Ultimate Dreamers zowaar het voorprogramma van The Legendary Pink Dots mochten spelen, en we stelden toen al een behoorlijke evolutie vast ten aanzien van de oudere nummers.

De single ‘Polarized’ kenden we ook al, en we hadden opgemerkt dat dit nummer complexer klonk, met diverse geluiden en een interessante opbouw. Het nummer ging trouwens gepaard met een mooie clip van Thomas De Moor, die we hieronder opnieuw met jullie delen. ‘A Day In The Life’ begint wat trager, maar versnelt na een korte strofe, waarmee The Ultimate Dreamers de link willen leggen tussen het dromerige – het blijven immers Dreamers – en het dansbare.

‘Piano Ghost’ werd uitgekozen voor een tweede mooie clip van Thomas De Moor, en start uiteraard weer met een dromerige piano, die opnieuw één van de vele onderdelen wordt van een vernuftig opgebouwd nummer. Onder de zes nummers op de vinyl bevindt zich ook een cover. Het slachtoffer is zowaar AC/DC en hun ‘Hell’s Bells’. Het nummer deed het goed op optredens van de groep, en is nu dus ook in studioversie voorhandig.

‘Midnight’ bevat sfeervolle gitaren en synths op een gedreven ritme, en met ‘Big Violent’ eindigt de vinyl met een gewelddadige uitbarsting. Wie voor de digitale versie gaat, krijgt nog twee nieuwe versies van het reeds oudere nummer 'I Love You?!', met de nadruk op de dansbaarheid. ‘I Loved You?!’ is de nieuwe versie volgens de groep zelf, en ‘Implant Loved You?!’ is natuurlijk van de hand van Len Lemeire. Die nummers kenden we trouwens al van de single van ’Polarized’, al is het leuk dat ze ook hierbij opgenomen zijn.

Besluit: The Ultimate Dreamers bewijzen hiermee dat ze nog steeds relevant zijn, ook al zit er meer dan dertig jaar tussen de nieuwe opnames en hun voormalig werk. Ze blijven niet hangen in nostalgie, al blijven ze wel trouw aan hun newwavewortels. De nieuwe composities zijn zorgvuldig opgebouwd en gevarieerd. Dit is het werk van uitstekende muzikanten, al heeft de deskundige ondersteuning van Len Lemeire vast ook bijgedragen aan het feit dat ik deze ep alleen maar kan aanraden.