Onder het aloude motto beter laat dan nooit wil ik de weetgierige lezers van dit fantastische webzine kennis laten maken met een release die reeds vorig jaar het levenslicht zag maar door de naweeën van de pandemie ook ietwat werd opgehouden (al zeker om de oversteek tot bij Dark Entries te maken). Maar nu ligt hij op de nikkelbak en ik deel graag mijn bevinding omdat ik weet dat er discipelen zijn die hiervan zullen smullen. The Marquis uit Berlijn slaagt er immers in een onterende en onaardse industrial dreun te combineren met krachtige ebm ritmiek en onheilszwangere sferen die bij hitparade doetjes braakneigingen zullen veroorzaken. In Slaugher Natives en WILL die zowat samen de duisternis in dansen en een passant nog even in een gotisch lichtspel van paars, bloedrood en lustvol blauw roeren om zich wat aan te schuren tegen fans van donkere metal. Ondertussen werkt The Marquis, het soloproject van Dillon Steal, volop aan nieuw materiaal dat nog dit jaar zou moeten verschijnen maar deze “The Suburbs Dream Of Bloodshed” is het indrukwekkende debuutalbum waar wanhoop, angst, twijfel, pijn,... wordt omgezet in kracht en dansbaarheid.  “Stab Wounds” is alvast één van de meest licht verteerbare nummers op het album dat zelfs oor heeft voor melodie maar het zijn vooral de mokerslagen van composities als “I’ve Finally Found Love”, “Never Again” (zie clip), “Throw Away Your Books, Rally In The Streets” of het pijnlijke klagerige sluitstuk, de boetedoening na een dik halfuurtje prostitutie, “Ostkreuz”, die mij het langst bij blijven. Voor wie het licht graag uit doet en dat doen we binnenkort met deze schandelijke energieprijzen allemaal, is dit album een brok energie voor de komende winter. O1p het gevaar af van een spontane ontbranding. Zo ik maak nog een beetje krassen in The Marquis met de naald van mijn nikkelbak. Want daar doet ie het voor. Bloeden zal je, maar dansen ook!

The Marquis (facebook)