In de verjaardagsreeks van Play It Again Sam!, kortweg PIAS, een groep die nog altijd alive and kicking is anno 2023, hoewel de band rond Rodney Orpheus vooral zijn sporen verdiende in de tweede helft van de jaren  80 en de eerste helft van de jaren 90 op het PIAS label. Waar in de jaren 80 Leeds tot gothic rock hoofdstad van de UK werd uitgeroepen, besloot ene Rodney Orpheus, van geboorte eigenlijk een Ier, om die goth sound met elektronica te combineren en zo een electro wave, en later zelfs een meer agressieve electro rock sound te proberen.

Het leverde hen tussen 1987 en 1993 zeven albums, elk jaar eentje, op bij PIAS en uiteraard ook een resem aan singels. Een én ander zorgde ook voor naam en faam bij ons. Zo werd de hit “One Millionth Happy Costumer”  (hier in de ebm mix) een graag geziene gast op menig donker dansfeestje en zelfs anno 2023 hoor je het af en toe nog door de boxen waaien. Maar The Cassandra Complex was uiteraard wel meer dan dat ene, hypnotiserende en slepende nummmer. Op elk album stond wel een hit of hitje en deze tekenen hier dan ook present op deze verjaardagsvinyl uit de PIAS40-reeks.

Ik heb het onder andere over de electro rock van  “War Against Sleep” en de wave rock of electro wave zo je wil van het mooie “Nightfall: Over EC “ waar u vast ook al een keertje op stond te zwieren op de betere alternatieve fuif. Het nummer werd vooral in de jaren  90 populair (het staat oorspronkelijk op het in 1990 verschenen album “Cyberpunx) daar in die jaren vanuit Duitsland heel wat compilaties dit nummer, ijlend in de toen hippe cyber punk roes, op hun tracklist hadden staan.

Dat The Cassandra Complex ook een meer poppy kantje had, wordt geïllustreerd met “What Can I Do For You”, pop met weerhaakjes en met “(In Search Of) a Penny Century”  bewijst The Cassandra Complex dat je zelfs met een electro wave ballad au serieux kunt worden genomen. Geloof me, het was en is er niet velen gegeven, maar The Cassandra Complex kwam er op het album “Satan, Bugs Bunny,  And Me...” uit 1989 aardig mee weg. Tijd om het nog eens uit mijn collectie op te diepen.

Enig surrealisme was de groep ook nooit vreemd. Met “Give Me What I Need” uit hun laatste PIAS album “Sex And Death” (1993) werd de groep zwaar beïnvloed door het industrial en electro rock geluid dat werd geïniteerd door een band als NIN, maar dichter bij huis in die jaren ook werd beleden door acts als Cat Rapes Dogs, KMFDM of Die Krupps. The Cassandra Complex moest en moet er niet voor onderdoen.

Met deze verzamling van zes zeer acuraat gekozen nummers, geen “Moscow Idahow” (toch ook een hit), pakt PIAS weerom uit met een zeer te smaken vinyltje  dat u  het uwe kunt maken uit nostalgische overwegingen maar evenzeer nieuwe fans kan maken van een groep die nog regelmatig door alternatief Europa toert. U hebt  niet  eens een platenspeler nodig want je kunt allles uit deze reeks  ook gewoon in hoge kwaliteit digitaal aankopen via de PIAS website al beveelt Dark Entries uiteraard het vinyl aan!

The Cassandra Complex