In 2015 liet het Italiaanse Tanks And Tears voor het eerst van zich horen met de ep “Know Yourself”, toen al bij het Swiss Dark Nights label. Net geen 10 jaar verder verschijnt daar nu na “Aware” (Swiss Dark Nights, 2017) hun tweede volwaardige album. Een album dat het geluid van de jaren 80, het lijkt wel de missie van heel wat hedendaagse darkwave acts, naar het hier en nu wil vertalen, diezelfde sfeer zeg maar.

De koude oorlog staat dan ook weer voor de deur, al zijn deze vooral Italiaanse bands muzikaal veel minder wanhopig en is hun muziek eerder dromerig en ja soms zelfs een beetje lichtvoetig in vergelijking met wat de geestesgenoten er in de jaren 80 van bakten. Bij deze Tank And Tears is dit niet anders, een elektronische basis, opgetrokken uit strakke ritmiek en golvende melodieën met her en der een jaren 80 riedel uit de ritmebox.  Electropop  of synthpop zo u wil lijken me dan ook een basis voor deze "Timewave", al noemt men het in 2024 graag synthwave (“Haze Of Lies” of “S.O.F.T.” bijvoorbeeld), het zusje of broertje van darkwave die meer vaker dan niet samen dansen.

Een nummer als “Crystal Ball” vertelt eigenlijk al het hele verhaal, een introverte danspas en dan nog het liefst met de lichten uit.  “Galaxies” met zijn huppelend basje, zoekt toenadering tot iets wat al decennia Italo disco wordt genoemd, terwijl “Vampire Bite” dan weer moeite doet om de goth minnende deerne en heer tevreden te stellen. De beet is een beetje gecrispeerd maar al bij al bloedt het nummer niet lang en danst het een beetje dronken de nacht in.  

Het eerder dartele titelnummer “Timewave” (zie clip) werd als vooraf singel gekozen en is archetypisch voor de symbiose van dark - en synthwave anno 2024, ook “Darkside” kreeg een clip behandeling, maar vind ik persoonlijk niet meteen één van de betere nummers op deze “Timewave”. Een album trouwens dat zoals een aantal andere uit het genre meer ‘beet’ kan gebruiken, maar ook weer geen reden tot klagen heeft als je graag in deze scene zwemt.

Tanks And Tears (facebook)