Deze naam zou de trouwe lezer van deze website reeds bekend moeten zijn. Dark Entries had het al meermaals over deze Parijzenaar die nu zijn album “Home Alone” presenteert. Op het oudere werk zult u nog wat moeten wachten want langzaam maar zeker komt ook ons uitgebreide archief weerom online en daartussen zal je ook één en ander van deze Sydney Valette aantreffen. Maar goed naar het nieuwe album “Home Alone” nu. Waar Sydney Valette aanvankelijk vooral leek te dwepen met electro pop en synth wave lijkt een term als dark wave ook aan te sluiten bij het geluid van dit nieuwe werk. Uiteraard is de muziek elektronisch maar in de melancholie en het duister gaat Sydney Valette op zoek naar het ideale recept om emotie met dansbaarheid te combineren. Zo zou je in een nummer als “War Child” zelfs een future pop echo kunnen ontwaren. Doch, geen angst. Dat is het net niet, het is veeleer dark wave in een stevig nummer als “Pandora” terwijl “Station Stop” dan weer de oude kaart van de synth wave trekt. Een combinatie tussen deze invloeden leidt dan weer tot een track als “Mistress Of Desire”, maar het kan evengoed romantisch dromerig, een beetje als een mannelijke Amélie Poulain op het instrumentale sluitstuk “Citadelle”  waardoor je als luisteraar een beetje blijft hangen in iets als ‘waar luisterde ik zo net naar?’ Wel, naar het op heden meest gekleurde en meest diverse album van deze vlijtige mier, die uitpakt met een eerder experimenteel titelnummer om me al geheel te verrassen met een unieke, ingetogen cover van Death In June’ s “Fall Apart”. Inderdaad, ook Sydney Valette kent zijn klassiekers.  Ondanks het eerder warme timbre van de muziek hangt er toch ook iets meer dreigend over dit album. “Adieu” (zie clip) mag dan wel het meest speelse nummer van deze schijf zijn, toch gaat het over definitief afscheid nemen. Maar van wie of wat? Van de wereld, ‘the human race has to learn how to leave the world alone’ is de laatste zin uit het titelnummer waarmee dit album opent. Ik krijg meteen zin dit album nog een keer door te boxen te jagen al was het maar om te weten wat me zonet is overkomen. “All Paradise’ lijkt een bombastisch en valse synth wave belofte die overloopt van gedroomde romance, terwijl “Crystal Heart’ mij de jonge Sydney Valette laat horen, electro pop met weerhaakjes en een introverte, donkere rand. Goed. Deze “Home Alone” is er op vinyl (zelfs strikt gelimiteerde witte) en cd bij Young And Cold Records terwijl het Nederlandse Wave Tension Records uitpak met de tape. Altijd gelimiteerd. Goede smaak is immers zeldzaam.

Sydney Valette (facebook)