Dave Schmidt heet de man achter het Duitse, in spacerock, psych, krautrock en aanverwante genres gespecialiseerde Sulatron label. Naast labelbaas is hij ook zelf als muzikant actief in krautrock en spacerock bands als Zone Six (drums en keyboard), Interkosmos (bass) en Krautzone (synthesizer en orgel) en in het verleden ook nog in bands als Electric Moon (op gitaar, synthesizer, orgel), Liquid Visions, Weltraumstaunen, Growing Seeds en Psychedelic Monsterjam. Sinds 2002 brengt hij als Sula Bassana ook regelmatig soloalbums uit. “Nostalgia” (5 tracks, 41 minuten) heet zijn nieuwste solo-album. Sula Bassana is aldus een eenmansproject dat spacerock, electro, experimentele psychedelica en krautrock combineert tot een boeiend en harmonisch geheel.
Het nieuwe album bevat songs die gecomponeerd en opgenomen werden in de periode van 2013 tot 2018 en waar op een paar avonden in recente tijde de laatste hand aan werd gelegd. Na een paar meer elektronisch georiënteerde albums is dit weer meer in de stijl van vroegere rockgeoriënteerde albums als “Dreamer” (2002), “The Night” (2009), “Dark Days”(2012) of “Live At Roadburn 2014”. Terug naar de spacerock roots met andere woorden.
Sula Bassana speelt op het nieuwe album gitaar, bass, drums, synthesizers, orgel, mellotron, elektrische sitar en doet de vocals van de eerste twee tracks (de overige drie tracks zijn instrumentaal).
Opener “Real Life” (9 minuten) bevat bezwerende vocals op hypnotiserende gitaar- en keyboardtonen. Het is een prachtige psychedelische opener die erg hoge verwachtingen schept voor de rest van het album. “We Will Make It” (10 minuten) geldt vervolgens als de tweede en tevens laatste vocale track en moet nauwelijks voor zijn voorganger onderdoen. Vocals zijn trouwens zeldzaam op Sula Bassana albums. De zang is half fluisterend en dit zijn behoorlijk donkere tracks.
Titeltrack “Nostalgia” (6 minuten) drijft op cheesy mellotrontonen en fuzz. Het heeft wel iets van seventies filmmuziek bij een (bij voorkeur) Italiaanse erotische horrorfilm en doet me qua sound een tikkeltje denken aan de Britse progrockband Camel.
“Wurmloch” (10 minuten) geldt als mijn favoriete track van de instrumentals en zit qua sound ergens tussen Ozric Tentacles en Hawkwind. Het werd een up-tempo spacerocker en het was de eerste track die Sula Bassana opnam in 2013 met zijn nieuw gearriveerde mellotron op de dag van aankomst.
“Mellotraum” (6,5 minuten) tenslotte maakt zijn titelnaam helemaal waar als een mooie, dromerige en repetitieve slottrack. Met mellotron uiteraard.
Alle vijf de tracks op het nieuwe Sula Bassana album zijn echt heel erg de moeite waard. Alle muziek werd gecomponeerd, uitgevoerd, opgenomen en gemixed door Sula Bassana (Dave Schmidt) himself in zijn Amöbenklangraum studio en voor de mastering tekende (alweer) de legendarische krautrocker Eroc, bekend van zijn solo-albums en als drummer van krautrocklegende Grobschnitt in de seventies.
De LP komt in een gatefold cover, met downloadcode. 500 copies zwart vinyl en 500 op tweekleurig vinyl! De cd verschijnt in een gatefold digisleeve, gelimiteerd op 500 copies. De cover art is afkomstig van een schilderij van de Franse schilder Hervé Scott Flament. Dit is spek voor de bek van de spacerock, psychrock en krautrockfan.
Delen op
Tags
Andere recensies
