Genre(s)
Het Italiaanse duo Luca en Alessandra kwamen via Disko Obscura in 2015 voor het eerst naar buiten met het album “Minor Blues”. Het weer moet toen ietwat mistig zijn geweest met af en toe een helder straaltje zon priemend door het kleed van de dichte mist waarachter zich het onbekende, het mysterie schuil hield. Die mist trok zeer langzaam op die dag. Ondertussen zijn we alweer 8 jaar verder en hoewel het meest recente album “Prismatic” digitaal reeds eind februari vorig jaar verscheen is het op de vers geperste vinyl exemplaren vaak een halfjaar tot langer wachten, al zeker als het om gelimiteerde (300 exemplaren) oplagen gaat.
Maar aan wachten komt een eind en deze “Prismatic” mag nu de huiskamer vullen en klinkt in de eerste ‘ooropslag‘ zoals we dat van Shad Shadows mogen verwachten. Synth wave met een gloomy atmosfeer en een bijna filmisch beeldende verwondering. Niet zo verwonderlijk als je weet dat obscure en cult films een voorkeur zijn van dit duo en daar voor een deel ook de mosterd werd gehaald voor de oprichting van Shad Shadows. Dat, samen met de voorkeur voor alternatieve electro. Deze som maakt dus Shad Shadows die met deze “Prismatic” hun vierde album afleveren.
Typerend zijn vaak de duetten waarbij zowel de mannelijke als de vrouwelijke zang eerder dromerig tot sensueel mysterieus klinkt wat ietwat haaks staat op de vaak gejaagde ritmiek van de nummers. “Crystal Jungle” (zie statische clip hieronder) is daar een mooi voorbeeld van, maar evengoed “Destroy” of opener “Never Deep” passen mooi in dit rijtje. Shad Shadows verstaan de kunst om de nummers zo te arrangeren dat ze ook in de clubs voor een danspas kunnen zorgen, en proppen ook wat opwinding, met een synthriedel, een hallucinant effect, een krachtig arrangement of een gebroken melodie in elke song.
“Alessandra” is zeemzoet van aanzet maar daarna krachtig in de liefde, “Her Face / His Face” is sensuele synth wave in een strak maatpak, terwijl “TV Star” in een leegte hitsig om zich heen springt. De stijl van deze Shad Sahdows is, zelfs op vandaag, uit de duizend herkenbaar en dat kan worden uitgespeeld als verkoopargument maar kent natuurlijk ook een keerzijde, het boeit of het boeit niet. Persoonlijk vind ik dit muzikaal een zeer escapistische schijf, het enige minpunt is dat je het na de volle 10 nummers wel hebt gehoord. Dus wees matig met deze “Prismatic” om de kracht en de schoonheid ervan te ontdekken. Dit album verscheen bij het Nederlandse Wave Tension Records trouwens ook op tape.
Shad Shadows (facebook)