Het debuutalbum van deze eigenzinnige maar toch best toegankelijke en vaak dansbare, ja zelfs ronduit opzwepende electro-industrial act. Achter SECT7 zit ene Kat, een vrouw, jawel en dat is vrij zeldzaam in dit genre. We kennen natuurlijk Diamanda Galás en dichter bij huis Wendy Mulder (Onrust) maar daar houdt het zo goed als bij op. Al zijn er natuurlijk ook wel een paar industrial formaties met een vrouwelijk lid: Haus Arafna bijvoorbeeld. Verder zat Cosey Fanni Tutti in Throbbing Gristle en in Chris & Cosey en Geneviève Pasquier zit in Thorofon. Maar het blijft toch echt wel een mannenbastion.
En nu is er dus SECT7 met een vrouwelijke artiest uit Lodz, Polen. SECT7 is het resultaat van experimenten met noise, ritme en harde beats. Radicale, flagrante muziek is het en naar het schijnt een visuele aanval op het netvlies voor wie het live meemaakt.
SECT7 is een sonische implosie, een samensmelting van de uitgebreide muzikale fascinaties van de artieste en diens esthetische verkenningen. Donkere industrieel-technische muziek met een aanzienlijk reactiepotentieel die het tempo van onze tijd weerspiegelt. De atmosfeer ervan is de reflectie van de wereld om ons heen, het tijdperk van de information overload, de overvloed aan berichten, de plaag van overdaad en overproductie.
De nummers bevatten geen vocals maar er zitten wel nogal wat stemsamples in waarvan ik vermoed dat ze afkomstig zijn uit films. Of zo klinken ze toch. Zo herhaalt een mannenstem in “Subliminal Stimuli” steeds weer: 'drugs, hypnosis, electroshock'. Tracks als “Paraphilic Disorder”, “Subliminal Stimuli”, “Insatiate” (mijn persoonlijke favoriet) of “Horrality” zou ik als dj zo loslaten op de electro-industrial dansvloer. Ze klinken namelijk naast ritmisch ook enorm aanstekelijk. Succes gegarandeerd.
Het leuke is ook dat, naarmate het album vordert, de nummers alsmaar opzwepender en dansbaarder worden. “Obsessiveness” (7 tracks, 37 minuten speelduur) van SECT7 werd een vrij kort maar des te krachtiger debuutalbum en het is echt een aanrader voor de fans van vlotte, dansbare electro-industrial.
Henk Vereecken bekeerde zich op 14-jarige leeftijd tot het zwarte newwaverdom maar behield altijd een gezonde interesse in andere genres zoals punk, metal, folk, prog en de psychedelische rock van de sixties (en later). Verdere interesses zijn wetenschappen, politiek, geschiedenis, natuur, cultuur en subculturen. Na zijn studies biologie verruimde hij zijn blik vanuit de Antwerpse zwarte en alternatieve keten zoals Biokot, Limelight, Wommel en Bunker naar zwarte fuiven en concerten overal te lande. Vooral Waregem, Gent en Sint-Niklaas waren lang the places to be. Sinds 1999 is hij lid van Dark Entries. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor geëngageerde muziek met een boodschap en onderzoekt vieze beestjes in een medisch labo. Hij is sinds 2012 ook de helft van het team van het radioprogramma The Horny Hour op de Antwerpse alternatieve zender Radio Centraal en heeft een verleden als dj op new wave, gothic en flowerpower fuiven.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971