Recensie

Ruhr: Live Rough Tracks

Genre(s)


Er zijn nog zo van die dingen die een oude knar van ...  jaar blij en vrolijk kunnen maken. Neem nu deze “Live Rough Tracks” van het Italiaans / Duitse Ruhr. Bezieler Andrea Cadamuro woont tegenwoordig in Berlijn maar heeft zijn wiegje in het Italiaanse Tione staan en zijn project Ruhr dook op op de affiche van het recente Gothic Pogo Festival. In de nachtelijk uren mag ik dan ook graag het wereldwijde web afstruinen op zoek naar interessante muziekjes en zo kwam ik bij deze Ruhr en het recent opgerichte Stanze Fredde label terecht.  En bij deze “Live Rough Tracks” dus, het eerste wapenfeit voor het Stanze Fredde label en het debuut voor deze Ruhr.  

Een geluid dat je zo terugwerpt naar de jaren  80, meer nog de beginjaren 80,  met een punky rebelse 'do it yourself' mentaliteit die niet uit gitaren maar uit synths, sequencer en drumcomputertjes wordt getoverd. De sfeer is koud, klinisch maar evenzeer rebels en wanhopig zonder al te fatalistisch te zijn. Daartoe zijn de ritmes te dansbaar, de rebellie te levend. Heerlijk. Zo klonk de muziek toen ik als vijftienjarig voor het eerst een voet binnenzette in wat toen een new wave punk danskeet heette en waar je vooral niet moest komen van je ouders. Al was het wel daar en alleen daar dat echt werd geleefd.

Datzelfde thuisgevoel krijg ik bij de minimalistische electro composities op deze op slechts 50 (!) exemplaren verschenen en handgemaakte cd. Die passie, dat enthousiasme, die heerlijke 'do it yourself' mentaliteit, met de gestrekte middelvinger naar de kleinburgerlijke moraal en conservatieve klootzakjes die de normaliteit bewerken tot doordeweekse nietszeggende platvloerse saaiheid. Tijd voor verzet. Jammer dat je dan maar twee middelvingers hebt toch?  

Dat en veel meer, het komt allemaal weer terug bij het beluisteren van deze  “Live Rough Tracks” die minimal terug met een hoofdletter schrijft. ‘Never grow up’ want volwassen zijn is half gestorven. U krijgt een cover van DAF’s ”Ich Und Die Wirklichkeit” en een gemuteerde “Alle Gegen Alle” hier als “CAL.9mm Alle Gegen Jurij”. Daarbovenop nog eens 8 eigen composities die allemaal het zweet uit je ledematen schudden, ergens tussen pittige synthwave,  punky minimal en het gevoel van grote dagen waarin gelijkgestemden zich aan de kilte van elke dag verwarmden. Cold wave zo u wil, maar dan geheel in een elektronische versie. Rep u, o lezer rep u want dit is nu al cult en op cd gelimiteerd tot 50 handgemaakte exemplaren. Correctie 49 want mijn exemplaar is reeds vanuit Turijn onderweg.  Wat kan het leven mooi zijn.

Ruhr

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.