Genre(s)
Raderkraft is het project van de Nederlander Willem Stinissen die reeds een aantal releases op zijn actief heeft, zo was er in 2016 reeds de “Keine Richtung” ep, gevolgd door “Smart Control” (2019) op het Belgische Die Blinden Records en “Dust & Debris” dat in 2021 op het Nederlandse Wave Tension label het levenslicht zag. De nieuwe ep, dat is het formaat waarin Raderkraft bij voorkeur zijn werk aflevert, wordt weerom via het Wave Tension label de wereld ingegooid en luistert naar de titel “Politiestaat”.
Als u over een olifantengeheugen beschikt zult u zich nog ons artikeltje herinneren waarin we de conceptie van deze plaat reeds aankondigden. Nu licht de “Politiestaat” op onze nikkelbak vrolijk zijn rondjes te draaien. Raderkraft flaneert muzikaal, tussen (minimale) electro, synth wave met ebm invloeden die zich mooi laat kadreren binnen de elektronische uitloper van wat we gemakshalve als post punk omschrijven. Het feit dat Raderkraft zich op deze ep vaak bedient van de eigen moedertaal heeft Raderkraft wat extra cachet, wat meer ‘unicum’ zo je wil.
Dat de wereld waarin Willem Stinissen leeft geen vreemde is bewijzen de thema’s die Raderkraft met de luisteraar deelt. Zo vind je op deze ep het al eerder als singel verschenen “ Witte Streep (Cocaïne GVD!)” een knipoog naar de “Heroïne” van Doe Maar waarin het destructieve karakter van verslaving op scherpt wordt gezet. Pittig nummer. Dat kan ook gezegd van het titelnummer “Politiestaat”, een scherpe observatie over het Nederland van de laatste 2, 3 jaar met een al even scherpe conclusie: ‘waarom ga jij niet stemmen dan, zet Nederland in vuur en vlam, bedenk wat eerder wat je zegt en sta wat beter in je recht en wees dan niet zo hypocriet als je de waarheid niet meer ziet, en denk dan wat genuanceerd voordat je er je rug toekeert'. Een beetje electro punk op een huppelend ritme en een bezwerende opsomming van maatschappelijk observaties.
Electro punk is ook wat ik hoor in het bijtende, “Insect Paranoia” dat valselijk met een soort poppy jaren 80 synth uithaal opent maar al snel een zwetende, ietwat bevreemdende ebm track wordt op een simpele maar knappe onderliggende synth lijn. Lekker opzwepend. Dan is er ook nog het snedige “Mirador”, tussen minimal electro en ebm in, en in de Franse taal, jawel, want dit is een cover van het mij voorheen onbekende Violence Conjugale. “Zielsalleen” is een instrumentale, sfeervolle synth wave track die aanzet tot dromen, een beetje zoals “Functie Elders” waarmee het album opent en meteen de condition humaine anno 2023 scherpt stelt: ‘we zijn allemaal aan het zoeken, zoeken naar wie we zijn, naar wie we WILLEN zijn ...”, minder dromerig, ietwat meer geënerveerd en prikkelend zoals de samenleving ons vandaag overvalt.
Het moge duidelijk zijn deze”Politestaat” van Raderkraft smaak ik zeer, het is wat mij betreft dan ook een aanrader voor de actuele minimal electro/ebm synth wave fan en één van de meest vooraanstaande producten uit de lage landen die in dit genre thuis zijn. Goed werk, ik ben fan!
Raderkraft (facebook)