Het Braziliaanse Wave Records dook deze Porecelain Dancer in Athene, Griekenland, op. Porecelain Dancer is het soloproject van Yiannis D die  voorheen reeds als bassist en toetsenist actief was in tal van Griekse projecten en na een pauze van 8 jaar zijn liefde voor postpunk en goth terug uitschreeuwt met het debuut  “A Documentary About Nightmares”.  Het zou zowaar de titel van een docu op National Geographic kunnen zijn.  

Het album bestaat uit 8 nachtmerries die zeer sterk aanleunen  bij een strakke, eerder monotone en minimalistische darkwave tendens waarvan een dik decennnium geleden het vuur werd aangestoken door een band als Lebanon Hanover. Luister maar een keer naar de opener “Poison Cloud” (zie clip).  Anderzijds dwaalt ook de naam Clan Of Xymox, in een naakte jaren 80 versie dan wel, onder mijn hersenpan. Ik geef hier het nummer “High Water” mee om deze gedachte te ondersteunen. Of nog,  ijzige The Cure lijntjes ten tijde van "Seventeen Seconds" zoals op het nummer "Nightmares".

Wellicht zal het ietwat zwaarmoedige karakter van dit debuut een aantal eerder dansgrage lezers afschrikken, anderen zullen allicht aangetrokken worden tot het sombere sfeertje van dit album. Dat de kiemen van de muziek van Porcelain Dancer in de jaren 80 liggen hoef ik allicht niet te vertellen, naar sfeer zou je zelfs de term cold wave uit de jaren 80 uit je hoed kunnen toveren, maar dan wel een cold wave van het minder bijtende en punky soort. Introverte cold wave zeg maar.

Vrolijk word ik er niet van, maar als ik naar de wereld om me heen kijk kan ik dat ook moeilijk anders. In die zin is een muzikaal engagement weer op zijn plaats en gaan cold wave, darkwave, goth en aanverwanten weer hoogdagen tegemoet. Op een eigenzinnige, introverte creatieve manier of hoe de wereld zich introvert vertaalt in persoonlijke, ijlende en zweterige nachtmerries. Intiem angstzweet weliswaar en zij die het dan wagen te dansen zijn van porselein.   

Porcelain Dancer