Recensie

Partikul: Having Gone (vinyl)

Genre(s)


Het duo Aly en Stef zijn met deze “Having Gone”  aan hun tweede album toe. Het debuut “Related Memories”  kreeg van mij het Dark Entries kwaliteitskeurmerk en dan weet  u wat dat wil zeggen. Ik eindigde toen ook met ‘meer van dit...’  en zie, mijn wens gaat in vervulling. Een vervolg is dan vaak moeilijker, want er zijn dan immers willens nillens verwachtingen gecreëerd.

“Having Gone” gooit met opener “Genocide” per direct een harde noot door de boksen die qua sfeer meteen goed valt en post punk met meer actuele dark wave combineert waar doorheen de jaren 80 echo’s waaien. Niet als een storm maar eerder als een briesje dat voor de nodige herkenning zorgt. Kenmerkend voor deze Partikul zijn de duetten tussen Aly en Stef in meerder nummers, nummers die vanuit een elektronische ruggengraat ontpoppen tot eigentijdse dark wave briljantjes die al eens buiten de lijntjes durven te kleuren.

Een donkere nachtclub disco boordevol hitsigheid in “Sex Me”  maar het kan ook introvert mijmerend in “Nothing Good In Me” of zwaarmoedig punky in “Fascist Sons”.  Om maar te zeggen, ook al is Partikul duidelijk in het genre thuis dat hoeft daarom geen gebrek aan diversiteit te betekenen en net daar zit wat mij betreft de sterkte van dit album dat in vergelijking met zijn voorganger meer matuur is geworden alsof Partikul bewust hun eigen taal hebben gevonden of beter nog gecreëerd.  

Als kennismaking werd het nummer “Straight White Line” (zie clip) op het wereldwijde web gegooid, een song die ergens het midden houdt tussen een actuele versie van een  kattige Siouxsie en eigentijdse dark wave een beetje zoals Ash Code om maar één naam te noemen. De lp, want op het eigen Exit Does Not Exist Records, wordt naast een digitale download alleen maar een vinyl aangeboden, kent 10 nummers waarvan ik ook nog de synth wave van het meer dromerige  “Take Your Hands Off Me” , het sterk dansbare “Stay” met zijn prominente Gilles de la Tourette ritmiek en “Insects” een soort naakte Whispering Songs met Siouxsie vocalen, wil vermelden. Zo, ik kan dus met een gerust geweten deze review eindigen zoals ik de bespreking van het debuut eindigde;  Belgisch en Dark Entries kwaliteitskeurmerk. Kopen die handel en meer van dit.   

Partikul (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.