Neuroklast is het project van Kay Schäfer (ooit bij Chainreaktor) en componist Markus Horschig (ooit bij Fractal Age en Readjust) die samen de handen in elkaar slaan. Ze werden opgepikt door de Dark Dimensions labelgroep en daarbij is zonet het tweede album “Streetkid” verschenen. De nummers van deze Neuroklast laten zich best beschrijven als cyber punk, zitten vol 'beats' en 'bleeps', zijn instrumentaal met her en der een futuristische sample en zijn donker dansbaar. Soms zelfs met een rave roes, soms met een neiging naar industrial metal. Dan heb je meteen zowat de samenvatting van deze dystopische geluidsstorm.

“Powder Doll” komt klaar met een eigentijdse industriële echo. “Simulation Whore” schudt ons lijf uit in de wereld van de virtuele prostitutie, terwijl het rauwe “Streetkid” de industrial metal aspiraties op scherp zet met één enkel berichtje ‘We have a city to burn’.  “Never Sleep” klinkt als ‘Trainspotting’ gevangen in een 'bad trip' terwijl je toch onder invloed aan het dansen gaat je aan schurend tegen het dreigende gejoel van dolgedraaide omstaanders. Even sta jij in het middelpunt van de belangstelling, al weet je niet waarom en is het misschien zelfs louter een hallucinatie. En zo duiken er nog wel meer beelden op als je deze “Streetkid” (de vooraf single, zie clip) in één enkele keer door de boxen jaagt.

De huiskamer is zo meteen een danstempel van copulerende 'beats' en 'bleeps' die tussen je oren knetteren als de voorbode van de Endzeit.  Reeds bij de donkere, broeierige opener “ Forlorn” draait dit album je klappen om de oren, ontpopt zich een wereld van verval en vertier. Zo nemen de “Urban Tribes” het, in een bijna tribaal dansgevecht, tegen elkaar op. Het einde der tijden zorgt er immers voor dat onze meest rauwe en primaire driften terug komen bovendrijven. Vervaarlijk, zondig, subversief als tegengewicht tegen de leegte van ons kille bestaan.

Seksloos geil in het wispelturige “Maschina” is dit de taal van de nieuwe “Virtual Religion” waar de  ijle God met het meeste volgers voor even de keizer(in) van de danstempel mag zijn. Wie is jouw God? Keuze te over. Neuroklast doet niets buitengewoon maar wel iets apart. Dit album weet in zijn kracht te raken en de wereld overhoop te gooien, dat 12 nummers lang met instrumentale dansbommen voor een nieuwe wereldorde. Beter dan echte bommen alvast en als het dan toch moet stoppen laat het dan al dansend zijn. 'End of message'.

Neuroklast (facebook)