Na de ep “Honger” die zeer origineel werd uitgegeven, de muziek staat op USB drager fraai verpakt in een zakje met tekstkaartjes, badge, sticker, ... is er  het vinyldebuut “Waarom Niet?” (uitgegeven in eigen beheer door Lacienda Records en digitaal via Wagonmaniac Music) van het duo N.E.L & J.P en dat is meer dan verdiend. Laat ‘waarom niet?’ dan ook eerder een retorische vraag zijn want ik mag je in deze en tussen deze regels uitleggen waarom wel?!

Het duo Nel Mertens en Jean Paul De Brabander (o.a. This Can Hurt, Delavega) vonden elkaar in hun zoeken naar originaliteit en creativiteit. De scherpe pen van Nel en het snijdende gitaarwerk en de pittige elektronica van Jean Paul De Brabander pakten begin 2023 uit met “Zelfbeeld Van DenAldie” en schoten meteen raak. De consument als lijdend voorwerp, gevangen in de maalstroom van een door materialisme gekneed ego. De toon was gezet en ook N.E.L en J.P hebben begrepen dat dit nummer een publiekslieveling is want ook present op dit vinyl debuut.

Een andere, oudere bekende is het elektronisch aangestuurde en gedreven “Hamartia” (de fout die de held ten val zal brengen), met een mooi synth lijntje dat het gevoel (‘ik voel weer’) in de song blaast. De val wordt gebroken of stoot zich in elk geval aan het zachte kussentje van de aanvaarding. ‘Leven leidt tot sterven’ maar meedeinen op het ritme van deze song en het leven zelve brengen soelaas. Een new beat lijntje snijdt ietwat hitsig door “Huidhonger”, ‘honger jezelf tot op het bot, tot ik jou kan voeden tot je me nodig hebt’ dat ook al eerder als singel verscheen en tevens,  net als “Zelfbeeld Van DenAldie” en “Hamartia”,  op de ep “Honger” werd voorgeschoteld.  

Een ander nummer uit die ep luistert naar de naam “Traan”, ‘maar als ze voor de toekomst al niet huilen waarom dan nog één traan laten voor het verleden’,  dat melancholie en zwaarte opvoert als één groot zwart gat, één grote leegte. ‘Het niet verwoorden van wat je voelt’ al doet de muziek dat hier wel, als misdaad. Gelukkig is er (goede) muziek. Het titelnummer loopt zich dan misschien verloren in zijn vrijheid, het doet mij ietwat denken aan de vettige, donkere rock van The Jesus & Mary Chain ten tijde van “Blues From A Gun”.  Hedonisme mag, leef in zonde. Dit rockt lekker weg.

“Desinteresse” verscheen reeds als vooraf singel en baadt in het punky electro verzet, ‘de enige goede reden om je ogen nu nog te sluiten is om te kussen, te wenen, te sterven en te dromen’. Anders zijn we al ziende blind. Nel kijkt en schrijft met een passievolle maar ook kritische blik, soms ietwat absurd dan weer poëtisch mooi ‘ik blijf wakker vannacht om te dagdromen over jou’ ... uit de weelderig rockende synthwave van “Tweelingsvlam”, een combinatie waarvan ik niet eens wist dat die in één nummer kon bestaan.

Bij het ter perse gaan van het album werd “De Helaasheid Der Dingen”, nu niet alleen meer een leuk boek en een leuke film maar ook een leuk nummer, uitgebracht. Al hangt het geheel af hoe je ‘leuk’ definieert.  Een clown is eerder tragikomisch, de waanzin van de dag dansbaar als een pastoor in het burlesque cabaret. We zijn allemaal medeplichtig, panem et circenses, maar ook een deel van de oplossing. Het album opent trouwens met een voorspel, een uitnodiging om dichter te komen, om uitbundig intiem te zijn, ons geheimzinnig maar ook bombastisch wakker schuddend, vergeet even je grenzen.

Op de muziek van N.E.L & J.P valt geen etiket te kleven. Laat je raken door de muziek en door de woorden die alle gaten dichten. Nadien wordt de liefde bedreven, met muziek en woorden. “Donderende Anarchie”, met ‘alcohol als glijmiddel voor sociaal verkeer’, electro rock met een Joy Division echo en liefdesdronken elektronica. En dan zie of beter hoor je “Zebra”, huppelend en dartel van zwart naar wit ... melodieus rockend op een zwaar thema, dat zowaar contradictorisch vrolijk en ook wel een beetje boos wordt.  Perverse pop in “Baude Ogen” van idyllisch naar zwartgallig.  Een industriële electro rocker krijgen we in “Black And Wine” die jankt, spuwt en prettig gestoord verder danst op het ongemak. ‘Zonder vonk geen vuur’. En als er een voorspel is dan is er ook een naspel, onderhuids borrelend en zoemend  onder een naakte pianoriedel die “Naspel - Ruimte” werd gedoopt. Bijna zalvend, met een abrupt einde dat de luisteraar ietwat verweesd achterlaat.

N.E.L & J.P zijn uniek in hun doen en laten, muzikaal valt dit niet meteen te labellen, laat dit net het euvel zijn die N.E.L & J.P nog eens fijntjes bij elke recensent in de wonde strooien. Net als de woorden van Nel, passioneel, soms rauw, soms verliefd, soms kritisch en enig meer maar altijd doordacht en bedachtzaam. Hetzelfde kan gezegd van de muzikale begeleiding,  die soms de woorden streelt maar er dan weer keihard tegenin beukt. De combinatie doet dansen, dromen, verlangen, ... Kortom N.E.L & J.P zijn uniek en apart, net dat maakt ze zelfs in het Nederlands onverwoestbaar en maakt van deze “Waarom Niet?” een Nederlandstalig album om op te nemen in de Vlaamse canon.

N.E.L & J.P (facebook)