Wat kan een band met als naam Mushroom Giant anders spelen dan muziek die nauw verwant is met psychedelische rock? En inderdaad, dit instrumentale Australische viertal speelt een soort psychedelische stoner, prog en post-rock/metal. De band werd opgericht in 2002 in Melbourne en ze stellen heden hun vierde album voor na “Rails” (2003), “Kuru” (2008) (beiden in eigen beheer) en “Painted Mantra” (2015), voor het eerst op het Australische label Bird’s Robe Records. Ze deelden al het podium met post-rock/metal grootheden als Mono, Pelican, Sleepmakeswaves en We Lost The Sea.
De bezetting van de band bestaat uit Simon Wade (gitaar en keyboards), Craig Fryers (gitaar en bass), Trent Horwood (drums en percussie) en Derek Richards (gitaar).
“In A Forest” (7 tracks, 41 minuten) heeft weer de donkere, cinematische sound die zo typerend is voor Mushroom Giant. Ze klinken daarbij even zweverig en trippy als hun naam suggereert, maar daarnaast zitten er ook hardere (post/prog/stoner) metal stukken in.
Elk nummer op dit album werd op de een of andere manier geïnspireerd door de gedeelde ervaringen van de bandleden met kamperen, wandelen, jammen, feesten, verdwalen en mediteren in de Australische wildernis en dat steeds op een respectvolle en zorgzame manier. Een deel van de muziek werd geschreven onder torenhoge lijsterbesbomen of naast ongerepte bergstromen, in een koele kloof van boomvarens in het regenwoud of 's nachts onder de pracht van de zuidelijke sterren. Bij één gelegenheid vreesden ze zelfs voor hun veiligheid toen bosbranden een groot deel van Zuidoost-Australië in de as legden.
Mijn lievelingstrack is opener (en met zijn 9,5 minuten tevens de langste track) “Owls”. Ook “Earthrise” dat begint met een korte sample met natuurgeluiden (kikkers?) behoort tot mijn favorieten, alsook de hardere tracks “Aire River Rapids” en “Mountain Ash”. De overige tracks heten “Vestige”, “And The Earthly Remains” en “The Green Expanse”.
Mushroom Giant zijn van origine een metal band maar kunnen vast en zeker een veel breder publiek aanspreken. Ook de liefhebber van stonerrock, postrock en progrock kan hier gerust zijn oor te luisteren leggen want ‘sferische metal’ is al langer geen contradictie meer.
Het album verscheen digitaal, op cd-r op het Australische Bird’s Robe Records en op LP op het Belgische Dunk!Records. Wat ik echter niet goed begrijp voor de cd versie: het ziet er allemaal heel chic uit, artwork, digipack…, waarom men dan niet de moeite doet om een heuse cd te persen en koos voor de inferieure kwaliteit van een cd-r. Bird’s Robe Records is nochtans geenszins een cd-r label en brengt gewoonlijk wel cd’s uit.
Delen op
Tags
Andere recensies
