Recensie

Militia: Ambiorix

Genre(s)


Hebben we niet allemaal op school geleerd dat de Belgen ‘de dappersten aller Galliërs’ waren? Het citaat komt van Julius Caesar. Dat Caesar eraan toevoegde dat de Belgen ‘het verst verwijderd zijn van de cultuur en de beschaving’ en dat ze in permanente ontbering en oorlog leefden, wordt er meestal niet bij gezegd, al zou het kunnen dat dit laatste toch op enige achting kon rekenen van de man die zijn naam gaf aan het begrip Keizer.

Het complimentje aan de Belgen was welkom. Het was eerder zeldzaam dat een historische figuur iets flatterend zei over de Belgen, en dus heeft het de eeuwen overleefd. Net zoals ‘De bello Gallico’, het relaas van Caesar over zijn veldtochten in Gallië. Het boek is de inspiratiebron voor ‘Ambiorix’, een cd van de anarchistische industrialgroep Militia over de strijd van Ambiorix tegen Caesar.

We recapituleren: Ambiorix was één van de koningen van de Eburonen ten tijde van de Gallische veroveringen door Caesar. Toen de Eburonen weigerden om de Romeinse legers te voorzien van voedsel en hout, omdat ze door een slechte oogst zelf nood hadden aan deze zaken, liet Caesar forten bouwen rond hun gebied om hen manu militari te dwingen om voedsel af te staan. Ambiorix viel de Romeinen aan, maar stond niet bijzonder sterk tegenover het grote en ervaren leger van Caesar.

Ambiorix werkte een list uit en vertelde in onderhandelingen aan de Romeinen dat er een Keltisch/Duits leger op weg was om hun kampen aan te vallen. Ambiorix beloofde de Romeinen een vrije doortocht door zijn land. Als de Romeinen op dit aanbod ingingen werden ze in een nederlaag genomen in een vallei en door de troepen van Ambiorix afgeslacht. Caesar zinde uiteraard op wraak en ook Ambiorix verzamelde zijn troepen voor de grote confrontatie, waarin de Romeinen gehakt maakten van de Gallische legers. Ambiorix sloeg op de vlucht richting Duitsland en zou nooit gevat worden door de Romeinen.

De cd herneemt stuk voor stuk het verhaal van Ambiorix, uiteengezet in 11 nummers. Het basiselement voor de muziek van Militia is steeds hetzelfde: op een elektronische basislaag worden lagen van (metaal)percussie, veldopnames en andere geluiden geplaatst. Maar het is indrukwekkend welke variatie aan geluiden en sferen men hiermee kan bereiken, van ingetogen geluidscollages tot intense herrie. Op deze cd ligt de nadruk - in tegenstelling tot de laatste uitgaven van de groep - op gedreven ritmes. Het heeft iets weg van militaire marsen, maar dan in een industrial-uitvoering.

Er zit een flinke vaart achter de meeste nummers, en daar is het thema van de cd niet vreemd aan. Het gaat om strijd, om veldslagen, en Militia weet het strijdgewoel en het wapengekletter prima weer te geven. Al zijn er ook meer atmosferische stukken met bijvoorbeeld fluitende vogels of bosgeluiden. En vooral: er worden historische instrumenten als de carnyx - een koperen blaasinstrument van de Kelten - gebruikt.

Een groot deel van de plaat is instrumenteel, maar op een paar nummers worden teksten gedeclameerd in de sloganeske stijl die Militia altijd al gekenmerkt heeft. Vraag me niet wat die teksten betekenen, want je hoort hier enkel Latijn en Gallisch. Ik vermoed dat de Latijnse teksten citaten uit ‘De bello Gallico’ zijn en dat de Gallische lyriek oorlogskreten zijn, aanmoedigingen voor de strijd.

Ik hou van cd’s met historische onderwerpen. Mij heeft deze plaat alvast aangezet om me te verdiepen in de geschiedenis van Caesar en Ambiorix. Maar ook als deze historische verwijzingen uw ding niet zijn kunt u genieten van dit werk van Militia, want ‘Ambiorix’ bestaat uit elf uiterst meeslepende en aangename nummers die volgens mij elke industrial-liefhebber zouden moeten behagen.

Militia: website / facebook

Lees de achtergrond bij de cd en de nummers van 'Ambiorix'

Delen op

Tags

Over Xavier Kruth

Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.