Deze Noorse band is niet zomaar voor een genre te vangen. Ze mixen rock met metal en prog met (Scandinavische) folk. Lumsk werd opgericht in Trondheim in 2001 en “Fremmede Toner” (‘vreemde klanken’) is hun vierde album. Lumsk staat in een bezetting van zeven personen op het podium: een zangeres, twee gitaristen, een bassist, een drummer, een keyboardspeler en een violiste.
Waren de eerste drie albums (“Åsmund Frægdegjevar” uit 2003, “Troll” uit 2005 en “Det Vilde Kor” uit 2007) integraal in het Noors gezongen, dan koos men nu voor een nieuwe aanpak. Speciaal aan dit nieuwe album is namelijk dat het bestaat uit twee helften. Twee EP’s op één album zou je kunnen zeggen. Lumsk namen de zes in het Noors gezongen songs van het (mini)album immers allemaal opnieuw op in ofwel het Duits ofwel het Engels. Hadden ze gewoon te weinig nieuwe songs klaar voor een full album of denken ze op deze manier eerder internationaal door te breken? Geen idee. Persoonlijk hou ik erg van de Scandinavische talen en het is eens iets anders dan Engels of Duits. Maar ik vind deze aanpak zeker wel leuk.
Het is ook niet zo dat enkel de vocale track opnieuw werd opgenomen. Nee, de ganse song werd heropgenomen in een soms aardig verschillende versie, wat ook leidt tot soms behoorlijk verschillende speelduren. Nemen we als voorbeeld de openingstrack “Det Døde Barn” (‘het dode kind’), speelduur 4:52 minuten. De heropgenomen versie “Das Tode Kind” komt dan op een speelduur van 6:16 minuten. Of nog: “Avskjed” (‘Afscheid’) duurt 2:35 minuten en wordt in de heropgenomen Duitse versie “Abschied” uitgerekt tot een tracklengte van 4:22 minuten.
We geven nog de andere songs mee met hun Noorse en hun Engelse of Duitse songtitel. “En Harmoni” (‘een harmonie’) wordt “A Match” . “Under Linden” (‘onder de linde’) wordt “Under Den Linden”. “Fiolen” (‘viooltje’) laat zich in het Duits vertalen als “Das Veilchen” en “Dagen Er Endt” (‘de dag is voorbij’) wordt in het Engels “The Day Is Done”.
Op de vinylversie van het album krijg je daadwerkelijk twee platen: een turquoise (blauwgroen) met de Noorse songs en een in goudkleur (oranje) met de vertalingen.
Alle tracks bevatten mooie, gevoelige, vrouwelijke zang en heel vaak duikt ook viool op tussen de rockgitaren, alsook de klanken van diverse folkinstrumenten. Plus keyboards. Mijn favoriete track is “Under Linden” in de Noorse versie. “Dagen Er Endt” bevat dan weer een prachtig duel tussen orgels en gitaren, waarna ook nog de viool invalt. “En Harmoni” wordt gezongen door de zangeres maar verandert in de Engelse versie “A Match” in een man/vrouw duet. Voor wie in is voor een boeiende mix van folkmetal en progrock, is dit een aanrader.
Delen op
Tags
Andere recensies
