Een sublieme mix tussen gloomy minimal wave en ijskoude elektronische cold wave. Zes ijzige synthetische composities krijgen we voorgeschoteld op de nieuwe EP van deze Fransen uit Rouen, de hoofdstad van Normandië.
Donkere keyboardklanken, duistere mannelijke vocals met echoënde effecten en donkere cryptisch mysterieuze teksten zijn de ingrediënten. De pers sheet noemt het post-cold wave maar tegenwoordig heet alles ‘post’ ‘een genre’ te zijn. Het mag dan ‘hip’ klinken maar ik vind het als verwijzing wat gemakzuchtig en goedkoop… Ook de link met grunge die regelmatig terugkomt, vat ik niet goed, eerder zou ik de sound van Klymt dan linken aan shoegaze. Er zit wel gitaar in, maar de elektronische klanken zijn toch dominant. En de zangstem klinkt erg new wave. De benaming ‘icy wave’ op hun Bandcamp pagina vind ik dan ook veel treffender.
Klymt bracht ons in het verleden reeds de albums “Hear The Chief Moo Downtown” (2013), “What I Owe To Savages” (2016) en “Prehistoric Future” (2018) en het vinyl 10” plaatje “Orchidée Cosmique” (2019).
Het plaatje opent met het indrukwekkende “Analogue Bastard” met koude synthesizerklanken en een onverwachte break. Op het einde duikt ook een stevige fuzzgitaar op. “Blind Fish” met zijn immer voortjakkerende drumcomputerbeats en klagend melancholische zanglijn, klinkt al even sterk.
“Mood” begint al direct met dansbare electroklanken en is onmiskenbaar de meest dark electro of EBM getinte track. “Blue Song” laat stikdonkere shoegaze horen en is de meest gitaargerichte track. “Stay At The Bottom” begint rustig en dromerig, maar wordt gaandeweg serieus stevig en evolueert zo’n beetje van dreampop naar noisepop in een mooi evenwicht tussen synthesizers en gitaren. De EP eindigt met de titelsong “Murder On The Beach” met synths en gitaren en een korte duister mysterieuze tekst die steeds wordt herhaald: ‘Well, I feel the blowback / got to let the knife on your side / where is the coma? / now I can get enough’.
“Murder On The Beach” (6 tracks, 24 minuten speelduur) van Klymt werd een erg sterke EP voor de fans van minimal wave, dark electro en de meer elektronische cold wave en post-punk.
Henk Vereecken bekeerde zich op 14-jarige leeftijd tot het zwarte newwaverdom maar behield altijd een gezonde interesse in andere genres zoals punk, metal, folk, prog en de psychedelische rock van de sixties (en later). Verdere interesses zijn wetenschappen, politiek, geschiedenis, natuur, cultuur en subculturen. Na zijn studies biologie verruimde hij zijn blik vanuit de Antwerpse zwarte en alternatieve keten zoals Biokot, Limelight, Wommel en Bunker naar zwarte fuiven en concerten overal te lande. Vooral Waregem, Gent en Sint-Niklaas waren lang the places to be. Sinds 1999 is hij lid van Dark Entries. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor geëngageerde muziek met een boodschap en onderzoekt vieze beestjes in een medisch labo. Hij is sinds 2012 ook de helft van het team van het radioprogramma The Horny Hour op de Antwerpse alternatieve zender Radio Centraal en heeft een verleden als dj op new wave, gothic en flowerpower fuiven.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971