Ketil Bjørnstad heeft een voorkeur voor het op muziek zetten van poëzie. Voor deze cd bracht hij al een plaat uit met gedichten van Lars Saabye Christensen en zang door Anneli Drecker. Deze ‘A Suite Of Poems’ werd een succes, en ziehier de vervolgplaat.

Op ‘Hun Som Kjenner Tristheten Ved Ting’ neemt Bjørnstad gedichten van de Noorse dichteres Kjersti Annesdatter Skomsvold onder handen. Opnieuw zorgt hij voor prachtige vertoningen op piano, en deze keer wordt hij vergezeld door Eva Bjerga Haugen aan de zang.

Bjørnstad heeft zijn naam verdiend als klassiek en jazz pianist. Hier klinkt alles evenwel heel ingetogen, meer als kamermuziek. Het klinkt zeemzoet, maar dat komt deels omdat we de teksten niet begrijpen. Die zijn afkomstig uit de gedichtenbundel ‘Litt trist matemattik’ (kleine droevige mathematica) van Skomsvold.

De gedichten gaan over kleine interpersoonlijke genegenheden, gesprekken, of zelfs liever: ontmoetingen zonder dat er woorden aan te pas komen. Over breekbaarheid, maar ook over hoe we andere mensen breken… onszelf de afgrond in storten, maar ons tegelijk vermaken aan hoe anderen zichzelf in dezelfde afgrond storten. Over het tekortkomen van woorden, terwijl deze spaarzame woorden zo gewichtloos en zwaar tegelijk zijn.

Met zijn zorgvuldig pianospel en met de flinterdunne en buigzame zang van Haugen weet Bjørnstad nog extra gewicht te geven aan de woorden van Skomsvold, tot ze ondraagbaar licht worden. Spaarzaam met woorden, spaarzaam met noten… Zo beroert Bjørnstad je en raakt je diep terwijl hij op een veilige afstand van je blijft.