Deze release zat in een pakket dat ons vanuit Moskou werd toegestuurd door het No Name/Addicted label. In het pakket zaten naast nagelnieuwe ook een aantal oudere releases, uitgekomen op bevriende maar terziele gegane labels, waarvan onze Moskovieten vonden dat ze nog een nieuw promorondje verdienden. En zo kwam deze release, oorspronkelijk uitgekomen op 31 december 2014 op het Bad Road Cogito Ergo Sum label (eveneens uit Moskou), alsnog op onze redactietafel terecht. Tussen haakjes, het No Name/Addicted label verzet zich onomwonden tegen de oorlog en herbergt naast Russische ook Oekraïense bands (en een paar Scandinavische). En dit is dus een band uit de USA (San Francisco, Californië)!
De band werd vernoemd naar een dissociatieve drug die in de geneeskunde wordt aangewend als anestheticum, maar sinds een aantal jaar ook opgang maakt in het uitgaansleven of als recreatieve drug. Ketamine spelen een soort sludgemetal, hardcore of crustpunk en noiserock met veel tempowisselingen. De bezetting bestaat uit Kevin Masters (gitaar), Claude Kraemer (drums), Jesika Christ (bass, samples) en Oliver Lodge (vocals). De vocals zijn een soort gebrul, best indrukwekkend en met een lichte rochel op de stem.
De opnames van “25.807²” (9 tracks, 48 minuten) dateren al uit 1996 (live opgenomen op een 8 track tape), de mastering volgde pas in 2012 en het album kwam uiteindelijk pas uit op de laatste dag van 2014.
Waar de titel naar verwijst was me eerst een raadsel, maar het kwadraat van 25.807 is dus 666.001249 of afgerond 666, dus ik denk dat het getal van de duivel, ‘the number of the beast’ er wel iets mee te maken heeft. ‘25.807’ is dus de wortel van het kwaad, ‘the root of all evil’. ‘The root of all evil’ in het kwadraat is ‘the number of the beast’, althans dat is mijn interpretatie.
De tracks op het album zijn nogal aan mekaar gewaagd maar de tweede track springt er echt bovenuit. “Food Chain” heet die en ik vind het ook de meest toegankelijke, gemakkelijk in het gehoor liggende track. Ja, ‘gemakkelijke’ muziek is dit niet echt, dat had u al wel begrepen, maar “Food Chain” heeft voor mij toch wel een hoge mate van catchiness in zich (alles is relatief en we zijn hier wel wat gewoon). Voor de fans van smerige sludgemetal en noiserock.
Delen op
Tags
Andere recensies
