Als u een goed geheugen hebt dan weet u vast dat deze In Mitra Medusa Inri helemaal geen nieuwe naam is. Integendeel, de groep werd geformeerd in 1992 en in 1996 verscheen het albumdebuut “Long Forgotten World” bij Spirit Productions, een ter ziele gegaan label dat toen werd geleid door ene Mozart die u zou moeten kennen van Umbra et Imago. De groep werd meteen geliefd in hun thuisland met een melange van darkwave, gothic en muzikaal vakmanschap.

Latere albums verschenen bij het ook al lang niet meer actieve Apollyon Records, maar na 2007 werd het stil rond deze band. Tot nu dus, want nu is er deze “Second Life” alsof de groep, waarvan Holger Meyer en Michael Gronau nog immer de spil vormen, effectief aan een nieuw muzikaal leven begint. En het dient gezegd: In Mitra Medusa Inri blijft zijn darkwave genen trouw, met een meer matuur geluid, melancholisch warm zeg maar.

Dat hoor je al meteen bij de opener “Help Me”, tussen droom en werkelijkheid, darkwave badend in een warme romantische gloed. “Lonely Souls” en “Keep On” kabbelen verder in dezelfde weemoedige sfeer maar voegt daar ook nog eens vrouwelijke (door een zekere Annel) vocalen aan toe. Ik ben ook niet ongevoelig voor de synth lagen, die onderhuids de dromerige sfeer zetten, zoals in “The Circle” (verscheen origineel reeds in 1996 op het albumdebuut maar werd voor dit album herwerkt), maar het kan ook met meer kracht, zoals op ”Life”, maar al blijft de darkwave hier haast fluweelzacht. Zo van dat gitzwarte fluweel dan wel.

Het toont ons een band die in vergelijking met de eerste albums meer matuur is geworden, perfect weet wat ze doet en over het talent beschikt om gewoon zeer mooie nummers te maken. Nummers om te beluisteren en niet zozeer om op de te dansen of het mocht in de dromerijen zijn. “Second Life” ademt rust doorheen alle onrust, schoonheid in de chaos, zonder evenwel te verloochenen wie je bent.  “Shadows” en “There Is No One Calling” laten straaltjes pop tussen de zware gordijnen doorpriemen, waardoor ondanks de zwaarte van de tekst het allemaal behapbaar blijft. “Broken Dreams” krijgt u hier alvast ook clipgewijs bij deze review, het werd eerder als digitale vooraf singel uitgespeeld en is een schoolvoorbeeld van de sfeer die dit nieuwe album ademt.  “Second Life” biedt waar voor uw zuur verdiende geld, en zal door de romantici onder ons zeer worden geapprecieerd. In Mitra Medusa Inri is terug en beter en sterker dan ooit te voren.

S H A D O W S

In shadows deep

I roam alone

My heart's a tomb, my soul a stone

Darkness surrounds

no light to find In this bleak world

I'm left behind

Haunted by demons, my mind's unrest

constant battle, within my chest

The pain is real, the ache is deep

In this void, my secrets keep.

REFRAIN

In shadows deep

I'll fade away

Into the night

where shadows play

This is my end

the final night

In moonlit tears

I'll say goodbye

To a world that couldn't hear my cry

No solace found

no hope in sight,

I'll embrace the darkness, without a fight.  

REFRAIN

In shadows deep

I'll fade away

Into the night

where shadows play

This is my end

the final night

In Mita Medusa Inri

(c) in Mitra Medusa Inri

In Mitra Medusa Inri