Genre(s)
Het was alweer lang geleden dat ik nog iets van het Australische Ikon door de huiskamer joeg, al is het wel één van de bands waarvan ik de grootste hoeveelheid fysieke geluidsdragers (cd en vinyl) in huis heb, stelde ik vast. Ik had dan ook altijd een zwak voor deze 'outback boys' die in Europa helaas wat zijn weggedeemsterd. Gelukkig is er het Duitse Dark Vinyl label dat de naam ook hier bij ons in leven houdt, onder licentie heel wat materiaal in zijn shop aanbiedt en regelmatig uitpakt met gepimpte heruitgaven van de, wat mij betreft, uitvinders van het pure dark wave geluid. Deze keer valt onder andere het album “Love Hate And Sorow” in de prijzen, een album dat origineel in 2009 verscheen bij Apollyon, vorg jaar kwam het album bij het Australische Nile Records op lp en in een een gelimiteerde 4cd box uit.
Nu is er bij Dark Vinyl een op 400 exemplaren gelimiteerde uitgave in digi pak, met daarop het anno 2023 nog altijd even schitterende “Love Hate And Sorrow” (er is echt geen minder goed nummer op terug te vinden), aangevuld met een schijfje bonusmateriaal. Ik dook nog een keer in mijn rijke archieven en dit is wat uit de pen vloeide in 2009... ‘Wie van goudeerlijke en lichtjes geniale gitaar wave houdt kan al jaren niet om het Australische Ikon heen. En dat zal, geloof me vrij, met deze “Love, Hate And Sorrow” ook niet anders zijn. Waar de groep in het verleden nog eens een eerder elektronische noot, of een (dark) folk invloed in hun sound wilde toelaten, lijkt Ikon de laatste jaren weer volop te kiezen voor het verrukkelijke dark wave gitaar geluid. De groep heeft ondertussen ook een discografie om u tegen te zeggen, temeer daar ze actief zijn op verschillende labels en en passant ook nog één en ander in eigen beheer uitgeven. Als we even teruggaan tot hun laatste Apollyon (Duits label) release dan komen we bij “The Edge Of Forever” uit 2001, hoewel wij ook nog razend enthousiast waren over de ep “Psychic Vampire” (2004 ) en het album “Destroying The World To Save it” beiden op het Australische Nile Records.
Deze “Love, Hate and Sorrow” verschijnt op het Duitse Apollyon label (de heruitgave dus bij Dark Vinyl Records) waardoor het album wellicht een stuk meer bereikbaar wordt voor elke Europese sterveling. Het verschijnt trouwens in een fraai verpakte digipak dcd versie waarop op een tweede bonus cd een akoestische set van 10 nummers wordt meegeleverd met ondermeer ook de kale, maar daarom niet minder geslaagde, versies van een aantal nummers uit dit nieuwe album. Eigenlijk vind ik het een beetje zinloos om elk nummer hier stuk voor stuk te bespreken, ze zijn alle keigoed, nergens laat Ikon een steek vallen en klinken melancholisch dromerig wiegend op sprankelende gitaren en stevige bass- en drum partijen. Ik blijf me afvragen waarom deze groep bij ons niet duizenden maal populairder is. En dames en heren, ziet u mijn score… een 9, gewoon omdat m.i. de 10, de perfectie niet bestaat. Kopen, kopen, kopen!'
Zo, als deze review niet voldoende zegt? Meer nog, anno 2023 kan ik deze woorden alleen maar bijtreden en klinken nummers als “A Line On A Dark Day”, “Torn Apart”, “Amongst The Ruines”, “Driftwood” of “Dead Man Tomorrow” ,... nog altijd even fantastisch. Let wel, het bonusschijfje bij de 2023 uitgave op Dark Vinyl Records is helemaal niet identiek aan dat van de orginele uitgave. Op deze uitgave werden 14 of nooit eerder officieel uitgebrachte of zeldame b-kantjes samengebracht: “Krista” / “Calm Before The Storm” / “Hindsight” / “Expatriate” / “War Of Love” / “Nowhere To Turn” / “Stalag 13” / “Silent Knight” / “Frozen” / “Farewell” / “Under My Skin” / “Still” / “Broken Windows (To The Soul)” / “Disenchanted Lullaby”. Van semi akoestisch intieme stukjes als “War Of Love”, “Frozen” en “Silent Knight”, meer pittige dark wave als in “Nowhere Tot Turn” en “Still” of meer door folk geïnspireerde stukken als “Stalag 13”. Mocht u nooit van Ikon hebben gehoord, absoluut aankopen dit, ik weet nu al dat er weer een periode Ikon aankomt, want voor mij is dit nog atlijd dé dark wave groep die er nummer na nummer geniaal en naadloos in slaagt melodie en melancholie tot levenswijsheden te boetseren.