Deze perverse dochter hoef ik u allicht niet meer voor te stellen, deze “BDSM for Satisfacion” is dan ook al het 7de album van de excentrieke diva Aranea Peel (Anna Pehlitz bij de dienst bevolking) die nooit een geheim heeft gemaakt van haar (seksuele) voorkeuren.  Ondertussen gaat de dame bijna 15 jaar mee en muzikaal voert ze haar eigen elektronische, theatrale koers. Ook op deze rijk gevulde (15 nummers) “BDSM for Satisfaction” is dit niet anders.  Fetisjisme als thema, maar ook existentiële angst, escapisme in bdsm, seks en drugs,  niet zonder enige humor en cynisme want ook dat is Grausame Töchter.

Vorig jaar kon u kennismaken met de compilatie “Werkschau” van deze wilde dame, waarop het beste van de eerste zes albums is verzameld, lees hier de Dark Entries review. Maar aan het eind van 2023 is het weerom tijd voor een volledig nieuw hoofdstuk electro prikkels opgesmukt met invloeden uit cabaret, pop, techno, industrial en diens meer. Het was nooit anders al wil ik wel zeggen dat deze “BDSM for Satisfaction” wellicht aan invloeden de meest rijke schijf is die ooit door Aranea Peel en haar geestesgenoten uit de speelkelder werd gehaald.

Het titelnummer is een vermakelijke bijna vrolijke riedel, alsof BDSM geen donkere kant kent, maar gewoon een glimlach op het gezicht tovert, ook van “Schmerz” voel je bijzonder weinig en lijkt een kale techno zweep het nummer aan te sturen tot de gitaren in de maat gaan rocken. Natuurlijk zijn er ook andere nummers, zoals de als singel uitgespeelde bijna crooner “Duelo En México”, met een beetje fantasie Ennio Morricone die tijdens het maken van een western verdwaald in een 'dark room'.  Braaf naar Grausame Töchter normen.  Maar de dierlijke, perverse blues in “Meine Drogue Heist Sex” of  de theatrale Nina Hagen in “Ich Will Dich Leiden Sehen” maken een en ander goed.

Lords Of Acid  komen aan bod in de techno uitstap die “Folterkeller” heet,  het dwingende  en dwepende “Schnabel Zu” is onderhuids eigenlijk een best aardig popnummer en van “Ich Hau Drauf” gaan we binnenkort meer horen op de betere dansvloeren. Annika neemt nu geen drugs meer, althans dat zou je denken, maar is hier een filmster geworden in “Annika wird Filmstar” en speelt “Katz Und Maus” tot ze de  subversieve synth wave als een braakballetje uitspuwt. “Norden, Süden, Osten, Westen” bonkt wat power noise in de hersenen, klappen die aankomen, alsof de spanking van de muziek komt, atonaal maar altijd in het ritme, met af en toe een pauzeknop.

Zo kan ik nog wel even doorgaan, deze “BDSM for Satisfaction” is een typisch Grausame Töchter album naar thema en muzikaal. Al is het misschien wel iets minder puur elektronisch dan dat ik voorheen van deze dochter gewoon was, al was Grausame Töchter altijd al veel meer dan electro. Een beetje meer Oberer Totpunkt misschien en een beetje minder oudere Die Form. Maar nog altijd apart. Fans zullen bevredigd zijn met of zonder BDSM, anderen, wel ik twijfel of die muzikaal nu aan de lippen van Aranea Peel zullen gaan hangen. Deze “BDSM  for Satisfaction” is pure, recht voor de raap Grausame Töchter zonder meer.

Grausame Töchter (facebook)