Laat het zachte duister en zijn mysterie to mij komen en dat middels de tweede Godwin Point, een project van Dawn And Dusk Entwined frontman David Sabre. Met Godwin Point kiest deze meneer expliciet voor een dark ambient en post industrial benadering die het hart van de liefhebbers van het legendarische Cold Meat Industry label sneller zal doen slaan.

Het is maar te hopen dat het niet overslaat want qua stijl en sfeer ademt deze “II” exact het handelsmerk waarmee het Cold Meat Industry label populair (sic) werd. Waar de ‘I’ vooral inging op de dwaasheid en onbegrensde gekte van politieke wereldleiders allerhande, kiest deze ‘II’ voor de nog altijd niet aflatende invloed van het katholicisme op ons gedrag en (maatschappelijke) beeldvorming. Macht die is gebaseerd op bedrog en verraad, op geweld en misbruik. U mag er voor gaan zitten. Maar hou de gordijnen dicht, want deze Godwin Point verdraagt geen zonlicht, tenminste, zonlicht zou deze Godwin Point oneer aandoen.

Fans van Phallus Die, Raison D’ Être, Sophia en soortgenoten: zet jullie schrap voor het wroeten in de ziel van moeder aarde, onze eigen ziel. Opener “Obscurantisme” zet meteen de donkere, ietwat dreigende toon maar het is pas “Drink The Black Milk”, met als tekst het bekende “Todesfuge” van Paul Celan (Der Tod Ist ein Meister aus Deutschland....), dat me vol weet te raken en overtuigt dat dit album goed zit. Geluidscollages op geluidscollages, hallucinante en dreigende synth uithalen, gestoorde ritmes in “Mass Hysterie”. Onheilspellend dwalen en verdwalen in “Limbes” of gefusilleerd worden met subversieve waarden in “God’s Army”.

Als u maar niet alleen zweert bij pop muziek, want dan is buikloop of erger nog, een nachtmerrie, uw verdiende deel. Ik kan er alleen maar bij wegdromen en van genieten, meedeinen als een stuk wrakhout op de golven van “Your Sect” waarbij de stemmen die je toespreken vrome zeelieden lijken te zijn die door God’s verraad zijn verdoemd en blijvend rond spoken op een onmetelijke, oneindige oceaan. Het kon ook ons universum zijn.

“Love Of God / Hate Of Man” vat de visie van Godwin Point mooi samen, kan je mens en God liefhebben, is het ene een voorwaarde tot het andere of vooral een grote leugen? Je houdt er steevast een “Evening City Blues” aan over, een deprimerende dan, die af en toe een traantje toelaat. Er is trouwens ook nog een negende nummer dat niet op de tracklist wordt vermeld, titelloos dus en Franstalig. Meteen is duidelijk voor wie deze releases is bedoeld, ik begon er immers de review mee en ga mezelf niet herhalen. Geloof me, je zuur verdiende geld zal goed besteed zijn, die garantie krijg je van Dark Entries!