Recensie

Gajek: '17

Genre(s)


‘Is het mogelijk om een hedendaagse versie te maken van Kraut dat volledig vrij is van nostalgie maar die wel verbonden blijft met de energie van de muziek?’ Hier spreekt Matti Gajek, oftewel gewoon Gajek - zoals hij zijn muzikaal project noemt - en het onderwerp is zijn drijfveer om de plaat ‘17’ te maken. Wie dergelijke ambities heeft, verdient bij Dark Entries een luisterend oor.

Er gaat een zekere aantrekkingskracht uit van de hoes, die eigenlijk belangrijke elementen bevat die op de cd vertegenwoordigd zijn. Zo zien we uiteraard de natuur als inspiratiebron. De wasbak toont dan weer de experimentele kant van Gajek, die zijn percussiegeluiden uit alledaagse objecten lijkt te putten. De blokfluiten geven de wil weer om er iets organisch van te maken, al blijft het toch in essentie elektronische muziek waar u weinig blokfluit in zult terugvinden.

Gajek wordt wel eens gelabeld als idm: intelligent dance music, een wat elitaire poging om een onderscheid te maken met andere soorten dansmuziek. We hebben de proef op de som genomen, en het dansbare van deze plaat is erg relatief, al kun je er natuurlijk steeds op bewegen. Wellicht willen mensen die deze term gebruiken er gewoon op wijzen dat de muziek elektronisch is, en slim in elkaar zit. En dat kunnen we dan weer beamen.

Maar hoe intelligent het ook moge zijn, Gajek is geen muziek die je mag overanalyseren. Best is zelfs om even je verstand uit te schakelen en de muziek als golven over je heen te laten komen. Voel het water over je heen vloeien en voel ook de schurende zandkorrels die achterblijven als de golf zich terugtrekt.

Delen op

Tags

Over Xavier Kruth

Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.