Kent u deze nog? Het lolproject, zonder dat ik oneerbiedig wil zijn, van Funker Vogt kopman Gerrit Thomas pakt voor ons eerder onverwacht uit met nieuw werk, “Halbwegs Verpeilt”. Dat zowat 17 jaar na hun laatste worp “Electro - Politzei - Alarm Für Fuspills 11!” (2005, Synthetic Symphony).

Dat je een release van dit project niet al te serieus moet nemen weten wist ik al, maar mocht dit voor u niet het geval zijn wil ik alvast zeggen dat we starten met het drinklied “Sieben Tage Lang”. Zo, meteen is de mood gezet en kunnen we verder, samen met het kransje aan vrolijke vrienden van Gerrit Thomas die hij voor de realisatie van dit album uitnodigde. Dat muzikaal hier uit zowat het zelfde ebm / future pop vaatje getapt wordt als Funker Vogt mag geen verwondering wekken, dat dit nog altijd aanslaat bewees de nummer 1 notering voor dit album in de German Electronic Web Charts.

Fusspils 11 interpreteert een aantal bekende en minder bekende nummers in hun geheel eigen stijl. Titels als “Karl der Käfer”, “Bambule Im Kindergarten”, “Rollo, Der Wikinger” (met opvallend veel gitaar) ... rollen vrolijk voorbij waarbij af en toe electro pop regionen worden verkend en de macho ebm het zwijgen wordt opgelegd. Ik noem maar “Siehst Du Das Genau So?” (Sportfreunde Stiller) in twee versies, of eerder een minimale benadering zoals in “Zauberstab”, een cover van Neue Deutsche Welle band Za Za.

Ook “The Model” van Kraftwerk is niet veilig voor Fusspils 11, minder gekend misschien bij ons is “Schwarz Zu Blau” van Peter Fox . Of wat dacht u van Rammstein’s “Haifisch”? Juist, door de Fusspils 11 molen ermee. Als ik het goed voor heb staan er slecht drie eigen nummer op deze 16 songs tellende cd, “Nambule im Kindergarten”, “Zombiewelt” en “Die Drie Saulen Des Wahnsins”. Drie nummers ook die het typerende geluid van Gerrit Thomas mooi in het daglicht zetten.

Dus laat ons nog vooral wat verder coveren met And One’s “Klaus” in de versie van Fusspils 11 weliswaar, of een geëlektrocuteerde en eerder ingetogen versie van de Duitse punkband Normalh, “Trümmertango”. In Duitsland zullen al deze covers met veel leute en danspassen worden onthaald. Hier zal niet elke cover even gekend zijn maar dat maakt wat mij betreft al bij al weinig uit want dit is best een vermakelijk werkje zonder meer.

Voor die momenten waarin je een keer niet op zoek bent naar veel diepgang maar gewoon wat keet wil schoppen, ja, ook dat mag wel een keer. Verder krijgt u nog Knorkator in een romantische bui met “Zeig Mich Dir Weg Nach Unten” en eindigen we in de studio van Gerrit Thomas ...