Dark. Belgian. Disco. Drie woorden die de essentie bevatten van Frozen Nation, en dus de titel zijn van hun debuut. ‘Dark’ omdat de muziek aansluit bij de donkere sien, en een zekere melancholie bevat. ‘Belgian’, want afkomstig uit de meest Belgische stad - Brussel - van een land dat vis nog vlees is en daarom vanzelfsprekend surrealistisch, en omdat ze typisch Belgische muziekstromingen als new beat en EBM in hun muziek verwerken. En ‘Disco’ omdat het dansbaar is met aanstekelijke melodieën en een vette knipoog richting kitsch.

Frozen Nation bestaat uit drie componenten: Moss, D & D en Elvis. Moss is een donkere ziel die een verbond gesloten heeft met D & D om samen muziek te maken. Hij schrijft alle teksten en bepaalt de zanglijnen. D & D is eigenlijk geen mens, maar zijn twee mensen. Afkomstig uit Frankrijk - en dus niet zo ‘Belgisch’ (maar als voorstanders van een inclusieve en surrealistische samenleving vinden we dat prima) - bepaalde dit duo op drums en gitaren het ‘Disco’ geluid van de groep. D & D beheert de Spector Studio in Brussel, waar Moss en D & D elkaar ontmoet hebben. Elvis is evenmin een mens, maar een computer (en wederom geen Belg maar een Brit). Een modulaire synthesizer uit de jaren 70, ontworpen door een onbekende ingenieur voor de groep Jethro Tull. En neen, u zult geen Jethro Tull-invloeden op deze cd bespeuren.

Wij leerden de groep kennen in 2015, naar aanleiding van de geslaagde single ‘I Failed For You’, dat ook op deze schijf staat. In 2016 stonden ze op de planken van een Dark Entries Night, en nu is het debuut er. De plaat vliegt er meteen in met ‘Give Me The Perfect Song’, zonder pauze opgevolgd door ‘Dark Belgian Disco’. Het is een statement, waarvan je de implicaties hierboven al kon lezen. Uiterst sympathiek is het Franstalige ‘Une Rose, Un Roi, Un Coeur’, waarbij de zang gedeeld wordt met een zekere Astrid. ‘The Last Flight Of Hector’ last een OMD-achtige rustpauze in, maar de meest opmerkelijk zijn zeker het ritmisch-experimentele ‘Gengis Khan (Leave Right Now)’, het opmerkelijk poppy ‘Come On To The Ride’ en de uitgestrekte afsluiter ‘Do You Like The New Gods’, waarin Moss zich wederom laat bijstaan door twee dames.

Frozen Nation kopiëert geen enkele groep, maar bouwt wel knipogen op naar diverse interessante stromingen. En ze zijn inderdaad Dark Belgian Disco, en weten de drie aspecten van deze stijl evenwichtig samen te brengen.

Frozen Nation