Toegegeven, ik had nog niet eerder van deze Filmmaker gehoord en ware het niet dat de Columbiaan Faunes Efe, de man achter dit project,  geen forum had gekregen op het Nederlandse Wave Tension label dan was dit allicht zo gebleven. Met andere woorden op Europese labels materiaal uitbrengen werkt wel, want zo komt jouw release op zijn minst ook in mijn huiskamer en dus bij Dark Entries terecht.

“Machinations” zit zowat tussen een ep en een album in, je krijgt 7 nummers en dit is beslist niet het eerste wapenfeit van onze Columbiaanse vriend want op 5 jaar tijd puurde hij zowat 20 elektronische releases uit zijn machines!  Met wortels in de ebm en met een blik op synth wave, apocalyptische techno en soms zelfs dystopische industrial. Een soundtrack voor een hedonistische maar ook weer dystopische maatschappij die op het ritme van machines richting ondergang drijft, soms eerder monotoon en log zoals in “Circuitry” maar best ook boordevol adrenaline en koortsig ritmisch zoals in het titelnumer of “Silicon Siege”.  

De nummers zijn trouwens altijd instrumentaal, vandaar ook het soundtrack gevoel, “Caustic Progress” lijkt gejaagd, opgejaagd alsof de trein van de vooruitgang ontspoort in sputterende riedeltjes die zich tegen de legering van het nummer te pletter rijden.  Ook de ietwat getroubleerde techno fanaat zal zijn gading vinden op deze “Machinations” en zo misschien ook kennismaken met genres als synth wave, ebm en diens meer, genres die mij persoonlijk veel meer en beter kunnen bekoren. Op “Chrome Dominion” wordt af en toe op de rem gestaan, alsof we langs diezelfde sporen schuren in een manoeuvre om toch nog ons ijdele doel te bereiken: overleven. Het nummer is zenuwachtig en wispelturig en zijn we dat niet allemaal anno 2023?

Een beetje borderline vinden we ook in “Wartech”, dat zowat de lijn doortrekt, een beetje sci-fi in een retro jasje, de cyborgs die met een Commadore 64 aan de slag gaan en ‘space invaders’ in een nieuwer actueel jasje steken. Met “Gain Of Funktion” zit deze elektronische,  ietwat eclectische en dystopische soundtrack er al op. Gelukkig ademt het nummer een zekere berusting, het tempo wordt teruggeschroefd alsof we onze eindbestemming naderen na een helse elektronische trip.

We zijn dan toch niet ten onder gegaan. Ik leef nog, wat me rest is een beetje verwarring na het beluisteren van deze “Machinations”, een album dat je als het ware niet onder één of een paar labels kunt vatten. Dat laat een recensent als ik altijd ietwat verward achter, want is het niet onze taak duiding te geven in de chaos? Of is duiding net te beperkend gezien de complexiteit en grenzenloosheid van de wereld anno 2023 en dus ook de soundtrack die bij die wereld hoort?  Oordeelt u vooral zelf en laat “Machinations” u overkomen.

Filmmaker (facebook)