Een stad als Brussel kan je zeker wel een metropool noemen. Zeker als je kijkt naar de cultuur en de creativiteit die er in het grondwater moeten zitten. Het mag dan ook geen toeval zijn dat een band als Factheory onze hoofdstad als thuisbasis heeft.
Factheory heeft ondertussen zijn naam weten te bevestigen door het album Serenity In Chaos dat vorig jaar verscheen maar ook door voorgaande ep's als Stockholm, 3Sand1D (naar analogie met de 4 tracks die er op te vinden zijn) en door ook als liveband diverse podia te bevolken.
Muzikaal heeft Factheory zich nooit weten te beperken tot 1 bepaald genre. De donkerheid van de grootstad heeft zich altijd wel weten te vestigen in hun geluid en dat een band als Joy Division zijn geest laten rondwaren is ook geen geheim meer. De bandnaam komt dan ook als een eerbetoon aan het Factory label.
Macclesfield en Brussel, Factheory brengt deze twee samen met de Modern Life EP. Twee tracks in veelvoud waarbij het origineel zich vooral laat inspireren door de Fritz Lang-film Metropolis en het ondergrondse met voldoende poëzie en kwaadheid naar boven brengt. De Oriental Mix van deze track laat zoals de titel laat vermoeden wat Oosterse invloeden binnen en klinkt zelfs behoorlijk dansbaar.
Van het al even Brusselse Digital Dance heeft Factheory het in 1980 uitgebrachte Faulty in hun eigen persoonlijke jas gestoken. Waar het origineel nog de postpunk beweging van weleer bewierookte doet Factheory het met een nog grotere daadkracht maar met een flinke onderlaag elektronica. De tweede versie van dat nummer is misschien wel de verrassing van deze ep want deze versie kwam tot stand met de medewerking van de originele Digital Dancer Stephane Barbery (later ook onder meer actief bij Marine en Snowy Red).
Met Post Modern Life weet Factheory een ep af te leveren die eens te meer de kracht weet te verspreiden van hoe een song ineen te steken, wars van enig hokjesdenken maar steeds met hun eigen stempel er in vet zwart op gedrukt.
Danny Quetin. De radioman. Sedert 2004 de uitlaatklep van het radioprogramma ‘De Dag des Oordeels’ en vanuit die hoedanigheid enkele jaren later terechtgekomen in het oord van verderf dat zich openbaart als de redactie van Dark Entries. En zich daar onmiddellijk goed bij voelde. Als tiener de punk ontdekt, met piekharen, toen er nog wat haar op zijn kruin stond. Blijven hangen in de jaren 80 om mee te evolueren in de Wave-beweging en door de jaren heen verdwaald te blijven in al wat maar enigszins naar duisterheid kon ruiken. Al bij al is het nog goed gekomen. Of net niet.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971