Recensie

Encephalon: AutomatonAllAlong

  • Besproken op

    12 maart 2025
  • Label

  • Release datum

    21 februari 2025
  • Beoordeling

    7/10

Genre(s)


De Canadese electro school heeft altijd al een apart geluid gehad, deze Encephalon probeert dit geluid naar deze tijd te hertalen door er een ietwat perverse industriële popsfeer doorheen te breien en af en toe wat weerhaakjes in de composities te strooien. Encephalon? Wellicht bij ons niet de meest bekende (electro) band al dateert het debuut “The Transhuman Condition” (Artoffact) alweer van 2011 en verscheen bij het Duitse Dependent label in 2015 het album “Psychogenesis”. Met een goed geheugen bewaart u misschien nog een vage herinnering aan de naam.

Deze “AutomaticAllAlong” is het vijfde album van dit project en wellicht tot zover het meest experimentele. De groep koppelt humane existentiële wanhoop aan artificieel leven en neemt de voordelen maar vooral de gevaren onder de loep.  De toekomst is aan de machines en dat resulteert in een muzikaal verwarrend, ietwat chaotisch elektronisch beeld dat wortelt in de oude Canadese electro school (diezelfde slepende ritmiek en koude industrial electro klanken) maar evenzeer trancy ambient klanktapijten, experimentele tegendraadse ritmiek, en perverse electropop waarvan de melodie in de verstikkende legering blijft steken, toelaat.

Dit resulteert in 10 electro nummers die het machinepark tot het uiterste drijven en waarin menselijke drijfveren als hoop, liefde, seks, ... in kille artificiële intelligentie verstarren. Een eerste luisterbeurt valt dan ook niet makkelijk en mij, simpele ziel als ik ben, kostte het enige moeite om in de muzikale wereld van deze Encephalon te duiken. “Survivors Bias”, helemaal achteraan op het album, maakt allicht het meest kans op de dansvloer hoewel de stem dan weer een poppy 'feel' door het nummer laat stromen.

Een song als “Guardian” is ronduit experimenteel en mag je wat mij  betreft als verhakkelde industrial pop beschouwen. Nummers als “Illusions” (zie clip) of  het  meer gejaagde “Like The Real Thing” zullen liefhebbers van stomende, moderne electro zeker weten te boeien. Al bij al lijkt Encephalon met deze “AutomonAllAlong”  opnieuw een gooi te doen naar een electro toekomst die grenzen tussen genres laat vervagen zonder ook maar één toegeving te doen aan de commercie. Moderne electro industrial dus, laat ik het daar op houden.

Encephalon (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.