Echo West is het geesteskind van Dirk T. Klein die reeds in de 1994 (!) z’n project boven de doopvont hield om pas in 2002 met gelijkgestemde zielen ook het podium op te gaan. Ondertussen zijn we 2022 en zie, Echo West is nog altijd onder de levenden en presenteert met “Reincarnation of Doubts” een 8ste album, 5 jaar na “Pagan City Goth”.
Echo West in een naam die in zekere kringen klinkt als een bel want Echo West stond mee aan de wieg van een hernieuwde belangstelling in het minimal genre die na 2010 even welig tierde in onze zwarte scene. Maar Echo West is meer dan dat, het geluid is grote stadsmuziek onder industriële nevels van ijle synths en de fabrieksromantiek van repetitieve ritmes in een badje van electro pop met weerhaakjes. Om maar te zeggen veel meer dan wat u bij een term als minimal zou kunnen veronderstellen.
De opener “Angst (der schwarze Kraft)” is een aanzet tot een donkere, dreigende ebm rochel met een dark electro randje, een ebm ritme dat pas in de tweede track “Die Or Suffer” tot zijn recht komt, strak en dwepend. “Endzeit” is dan weer zo’n typisch mid jaren 90 Duitste dark electro song in een vrije 2022 vertaling. Toen electro dansbaar en donker was, meer nog ook nog iets had te vertellen.
“Die Nerven” knipoogt naar de minimal hoogdagen, terwijl “Feel The Damned” zich door een pop aura worstelt en de zanglijnen me hier aan Ghosting’s Sascha Tayefeh doen denken. Een zelfde ritme en timbre. Echo West ontmoet Dive in “Heartbreaker”, iets wat we wel meer van deze “Reincarnations OF Doubt” kunnen zeggen.
De oude Belgische electro school (Klinik, Vomito Negro,...) lijkt een (onuitputtelijke) bron aan invloeden en eigentijdse hertaling van een soort zelfde, angstig, wanhopig en onwezenlijk gevoel. Luister ook maar een keer naar “Black Flowers”, “Psychopath” of het getormenteerde en slepende titelnummer “Reincarnation Of Doubts”. Wedden dat u me gelijk heeft? Niet dat ik daarop zit te wachten, maar de invloeden lijken mij ‘obvious’.
“In Space” is, zoals de titel verraadt, het meest zweverige nummer van dit 11 nummers tellende album dat met het uptempo “T.R.T” een dansbaar punt zet achter een klein uurtje donkere electro zoals we dat al veel te lang niet meer hebben gehoord. Meer Echo West op de festivals en fuiven graag, en stop die techno daar waar de zon niet schijnt. Dank u.
Echo West
http://www.echo-west.de