Genre(s)
Een soort singer-songwriter folky vocals in combinatie met experimentele ambiente elektronische klanken en piano. De zangeres, violiste en componiste heet Judith Parts. Ze is afkomstig uit Estland maar leeft momenteel in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Een eerste ep, "Udu", bracht ze uit in mei 2020.
Judith Parts werkte in het verleden ook als componiste voor theater en dansvoorstellingen, multimedia installaties en video’s. Haar muziek combineert akoestische instrumenten met elektronica en field recordings, vaak in combinatie met de viool en haar stem.
Opgegroeid in Estland kwam Judith in contact met veel wilde natuur rondom haar en ze ontwikkelde een bijzondere interesse in de verbinding en dissonantie die wij mensen hebben met de natuur. Veel van haar werk is door die relatie geïnspireerd.
Het in eigen beheer uitgebrachte “Meadowsweet” (11 songs, 40 minuten) is dus haar eerste echte album en bevat een paar instrumentale composities en het merendeel met zang. Van de instrumentale tracks is het herfstige, druilerige “November” mijn lievelingstrack. Ook een drietal gastmuzikanten zijn op dit album te horen: op trompet, cello en modulaire synthesizers.
De 11 tracks op het album zijn onderverdeeld in hoofdstukken. Zo krijgen we “The Introduction” met de titelsong “Meadowsweet”, “Chapter 1 - The Dream” met “Underwater Love”, “Chapter 2 – The Melancholy” met “København”, “November” en “Samsø” (dit hoofdstuk is overwegend instrumentaal, enkel in de laatste track duiken halverwege woordloze vocals op), “Chapter 3 – The Illusion” met “Family”, “Chapter 4 – The Anger” met “Burn Like Witches”, “Chapter 5 – The Healing” met “Intro I” (zonder zang maar vol stemsamples) en “Nettle Field” en tenslotte “Chapter 6 – The Love” met “Apple Tree” en Spells”.
Het dromerige “Underwater Love” met waterige samples en veel effect op de zangstem is met stip mijn favoriete song. Het heeft iets van Laurie Anderson en dat geldt zeker ook voor de weirde intro van “Apple Tree”. En nu we toch vergelijkingen aan het maken zijn: gedurende de beluistering van het album denk ik ook regelmatig aan artiesten als Kate Bush en Agnes Obel.
Wie denkt dat “Chapter 4 – The Anger” met “Burn Like Witches” een heftiger hoofdstuk is, is eraan voor de moeite; het klinkt even ambient en dromerig als de rest. Enkel de slottrack “Spells” klinkt wat zwaarder met heavy keyboardwerk dat klinkt als een soort kerkorgels in combinatie met zang, samples en cello.
“Meadowsweet” is een in eigen beheer uitgebrachte vinylplaat van een eigenzinnige artieste die we vooral kunnen aanbevelen aan de liefhebbers van dromerig experimentele ambient en singer-songwriter composities.