In België hebben we Dez Mona, in de UK is er Dez Dare. De artiest achter Dez Dare heet Darren Smallman en is afkomstig van Australië. Toen hij nog bij onze tegenvoeters resideerde, in de staat Victoria, zat hij vanaf de jaren 90 in punk en indie of alternatieve rockbands als Thee Vinyl Creatures, The Sound Platform, The Wells Collective, Toad, Warped en El Grumpos. Hij zat ook (mee) achter de labels Low Transit Industries en Battle Worldwide Recordings. CH!MP, het label waar dit album op verscheen, is een dochterlabel van Battle Worldwide Recordings. Darren Smallman deelde met zijn bands het podium met onder meer Fugazi en de Hard-Ons, om de bekendste te noemen. In 2010 verkaste hij naar het Engelse Brighton.
Dez Dare speelt op zijn eentje een soort fuzzy en grungey garagepunk of psychedelische noiserock. Het heeft iets van The Bevis Frond (maar meer punk) of van Hawkwind maar dan gebald in korte songs of van The Cosmic Psychos maar dan meer psychedelisch.
In een van de clips hieronder draagt hij een t-shirt van de protopunk glamrockband The New York Dolls en in een andere een van The Butthole Surfers en daar vind ik het uiteindelijk nog het meest op lijken, zowel puur muzikaal als qua prettig gestoorde gekte.
‘A fuzz beast clawing out of a pit of noise, riffs and existential joy’, zo wordt Dez Dare omschreven op Discogs. “Ulysses Trash” is het tweede album van Dez Dare, na “Hairline Ego Trip” uit 2021. Het werd een kort album (35 minuten) met 13 tracks stomende garagepunk, luid en fuzzy en erg lofi opgenomen. Mijn favoriete tracks heten “They Scream My Head Is So Full I Can’t Dream” (zie zeker ook de hilarische clip) en “1.9.8.5.”. Voor de liefhebbers van acid garagepunk met een flinke dosis humor.
Delen op
Tags
Andere recensies
