Genre(s)
Wat een heerlijke titel van een eigenzinnige cult groep rond David Sabre, die we al eerder tegenkwamen met een meer experimentele release van Godwin Point bij hetzelfde, fijne Dark Vinyl label. Dawn + Dusk Entwined kent evenwel een historie die veel verder teruggaat, reeds in 1997 verscheen hun debuut “A Leftover Of Gaia” op het legendarische World Serpent label, nadien tekende het project bij het al even legendarische Cold Meat Industry label. Na het verdwijnen van deze giganten werd teruggeplooid op het eigen Aube et Crépuscule waar na een pauze van elf jaar sedert 2020 weer regelmatig nieuw materiaal werd gelost.
Helaas verdween dit een beetje in de ruis van het overtal aan releases die tegenwoordig rond onze altijd ‘luistergierige’ oren wordt geslingerd. Tot nu, want na Godwin Point is er nu nieuw materiaal van Dawn + Dusk Entwined bij Dark Vinyl en dat betekent dat dit project ook weer bij Dark Entries in de etalage wordt gezet. Niet onverdiend, integendeel. Wie de groep kent weet dat hun eigenzinnige aanpak vaak het label dark wave opleverde maar dan wel met een neoklassieke en dark folk benadering wat soms een vergelijk oproept met de eigenzinnige landgenoten (Fransen) van Opéra Multi Steel.
Al moet u vooral zelf uw oor te luister leggen bij deze Dawn + Dusk Entwined. Als uitsmijter werd clipgewijs gekozen voor “Promises To Keep” waar de vocalen afkomstig zijn van de niet onbekende Patrick Leagas (Sixth Comm) en dat zowaar een zeer sfeervolle en dromerige dark wave track neerzet. Romantisch dromerig, intiem en introvert al zijn dat wat mij betreft ook de labels die aan het totaalpakketje van deze “When I Die Burn Me In The Clothes Of My Youth” kleven.
Zo is er na de intro “Finis Terrae” al het wondermooie “Trust” dat mij dan weer ietwat aan In My Rosary doet denken. En er zijn nog wel een paar nummers die in deze dark wave sfeer hun aansluiting vinden. Het ietwat meer elektronisch aangestuurde “She Came From The East” en het prachtige sluitstuk “Never Learn”. “Dans Le Lointain...” is een instrumentaal modern aangeklede neoklassieke track en op “Brumes” en “The Earth Is My Church” blazen de vrouwelijke vocalen van Hélène Carpentier ietwat meer mysterie in de folky neoklassieke composities van een dreigende zachtheid.
Dan heb ik één nummer nog niet vermeld, “A La Faveur De La Nuit”, een koortsdroom onder maanlicht waarin martial kiemen worden gesmoord in introverte duisternis en mijmeringen en devotie dwepen met een middeleeuwse kloostersfeer. Solitude en tristesse die pure schoonheid weet te vatten. Met andere woorden Dawn + Dusk Entwined zijn weer helemaal terug en hoe, met een wel zeer sfeervol en knap album dat dark wave ver over alle grenzen heen tilt. Fraai in een 6 paneeltjes tellende eco-digifile verpakt en gelimiteerd op (slechts) 500 exemplaren. Aanrader.
Dawn + Dusked Entwined (facebook)