Mocht u denken dat Battle Scream een nieuwe naam is dan heeft u het alvast mis want de groep bracht zijn debuut “Sick” (Calyx Records) reeds in 2004 (de groep werd in 2001 geformeerd), yup twintig jaar geleden, uit. Nadien volgden nog een handvol releases tot er na “Schwarz” (dalem Music) uit 2018 niks meer in de winkelrekken werd gelegd. Was de strijd gestreden? Niet meteen, want zie, nu is Battle Scream terug en voor het eerst bij de Dark Dimensions labelgroep en wel bij het Scanner sublabel en dan denkt u allicht meteen aan electro.
Edoch voor deze Battle Scream gaat dit niet helemaal op, zelfs meer niet dan wel. Ok, onderhuids is de electronica zeker aanwezig, meer nog in de meeste nummers zorgt die zelfs voor een melodieuze dansbare verpakking, maar daaroverheen worden gitaren en Duitse vocalen gegoten die de groep veel meer richting Neue Deutsche Härte duwt. In het Nederlands vertaalt als nieuwe Duitse hardheid maar dat klinkt natuurlijk naadloos belachelijk.
Goed, de stijl werd mee geïntroduceerd door het mega populaire Rammstein, die ook graag de term Tanzmetal gebruiken en ook dat label kleeft aan deze Battle Scream als iets voor de metalliefhebber die wel van 'trillen met de billen' houdt maar net allemaal iets te harmonieus en te melodieus voor de metal 'die hard' wellicht. Het moet evenwel gezegd dat de muziek er als een zoet broodje in gaat en dat al bij een eerste luisterbeurt. Ogenschijnlijk onschadelijk en lustig huppelend tussen metal en dance, zo kent “Wie Im Krieg” zelfs een ebm intro of nog, op een nummer als “Weltenfresser”, “Stunde Null” of het titelnummer (zie clip) viert elektronische rock een feestje.
Eigenlijk doet dit album dat 13 nummers lang, al is het 13de dan wel een herwerkte akoestische versie van het al eerder vermelde “Weltenfresser” door een zekere Lotti. Deze “Spiegebild” is voer voor fans van Rammstein, Eisbrecher, Unheilig, en ander schoon volk dat in dit rijtje past. Mocht u gaarne in dat rijtje staan, dan zou ik niet twijfelen en is dit 7de studioalbum van Battle Scream er zeker eentje voor u!
Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971