Ik dacht eerst hier met een Japanner te maken te hebben, maar Atsuko Chiba is dus geen persoon maar een vijfkoppige band en ze komen niet uit het land van de rijzende zon maar uit Montréal, Canada. Atsuko Chiba brengen een mix van prog, psych en postrock. Van een vleugje jazz, kraut of raga zijn ze ook lang niet vies. Dit is hun derde album na “Jinn” (2013) en “Trace” (2019).
Atsuko Chiba heeft maar liefst drie gitaristen in de rangen. De vaste kern van de band bestaat uit Anthony Piazza (drums, projecties), David Palumbo (bass, vocals), Eric Schafhauser (gitaar, synths), Karim Lakhdar (vocals, gitaar, synths) en Kevin McDonald (gitaar, synths).
“Water, It Feels Like It’s Growing” (6 tracks, 36 minuten speelduur) werd weer een stilistisch divers plaatje en het heeft wel wat van The Mars Volta, als we dan toch een vergelijking moeten maken. Het thema is de relatie van mens met milieu. En dat wordt vervat in vrij cryptische lyrics en behoorlijk orchestrale arrangementen met naast de gitaar/bass/drums/keyboards van de vaste kern muzikanten ook gastmuzikanten op violen en cello’s maar ook op trompetten en saxofoons (de jazzy toets). Zo komen ze tot een erg rijk klankentapijt. De zang is gevoelig en vaak met effecten en klinkt soms aardig psychedelisch en dromerig. Het meest komt dit tot uiting op de vierde track, “Seeds”, sowieso de meest psychedelische song met ook zweverige, etherische keyboards en mijn favoriete song van het ganse album. Opener “Sunbath” met zijn dramatische drumpartijen en psychedelische geluiden schiep al meteen hoge verwachtingen.
“So Much For” is een vrij heftige track die naar het einde toe wat de nu-jazz toer opgaat. “Link” (nog geen drie minuten) is de kortste track en ook weer vrij heftig en jazzy of noem het noiserock. “Shook (I'm Often)” is ook een van de betere en daar maakten ze een (nogal abstracte) videoclip van (zie hieronder).
De slottrack en titelsong, het bijna acht minuten durende “Water, It Feels Like It’s Growing” bevat dan weer naast ‘gewone’ zang ook spreekzang, psychedelisch gitaarspel en dito keyboards.
Atsuko Chiba maakten een hoogwaardig groovy, psychedelisch, droney en bijwijlen hypnotisch album voor fans van prog, post-rock, krautrock en hedendaagse psychedelica. Het album is beschikbaar op LP, op cd en digitaal.
Henk Vereecken bekeerde zich op 14-jarige leeftijd tot het zwarte newwaverdom maar behield altijd een gezonde interesse in andere genres zoals punk, metal, folk, prog en de psychedelische rock van de sixties (en later). Verdere interesses zijn wetenschappen, politiek, geschiedenis, natuur, cultuur en subculturen. Na zijn studies biologie verruimde hij zijn blik vanuit de Antwerpse zwarte en alternatieve keten zoals Biokot, Limelight, Wommel en Bunker naar zwarte fuiven en concerten overal te lande. Vooral Waregem, Gent en Sint-Niklaas waren lang the places to be. Sinds 1999 is hij lid van Dark Entries. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor geëngageerde muziek met een boodschap en onderzoekt vieze beestjes in een medisch labo. Hij is sinds 2012 ook de helft van het team van het radioprogramma The Horny Hour op de Antwerpse alternatieve zender Radio Centraal en heeft een verleden als dj op new wave, gothic en flowerpower fuiven.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971