Recensie

Antonella EYE Porcelluzzi & Deaf Society: The Velocity Of Velocities

Genre(s)


Wat hebben Mina Loy en Theresia van Ávila gemeen? Wat is de gemene deler tussen een futuristische feministe en een heilige mystica? Dat is de vraag die eenieder zich wellicht zal stellen bij deze drone-cd van Antonella EYE Porcelluzzi & Deaf Society waarop teksten van beiden herwerkt worden en op muziek gezet.

Uiteraard zijn zowel Mina Loy als Theresia van Ávila vrouwen. Beiden hebben bekendheid genoten omwille van hun geschriften. Beiden hebben ook veel tegenstand gekend. Mina Loy omwille van haar woelig liefdesleven en haar gedichten waarin ze openlijk onderwerpen als seksualiteit, of de desillusie in liefde en het huwelijk besprak, alsook Theresia van Ávila die zware tegenstand ondervond in haar orde van de karmelieten, die ze grondig hervormde, of zelfs van de inquisitie die ketterse aspecten vond in haar ‘Boek van mijn leven’.

Maar de echte link is hier de mystieke ingesteldheid. Ook bij Mina Loy, die een aanhangster van de Christian Science-kerk, een kerk die gelooft in genezing door gebed en niet verward mag worden met Scientology. De filmmaakster en dichteres Antonella EYE Porcelluzzi, die de teksten voor de cd aanleverde, maakte bijvoorbeeld verschillende films over Dante en leest ook al lang de teksten Theresia van Ávila. Ze ziet in het contrast tussen Theresia en Mina Loy een vorm van alchemie die uitstekend werkt.

Nochtans is het contrast groot. In ‘Innerlijke burcht’ overloopt Theresia van Ávila de verschillende stadia die de geest moet doorlopen om dichter bij god te komen. In haar ‘Aphorism on Futurism’, ook bekend als haar futuristisch manifesto, pleit Mina Loy net als haar metgezellen voor het vergeten van het verleden en de sprong in de toekomst, en dit een paar maanden voor ze teleurgesteld zou breken met de misogyne en autoritaire tendensen van de futuristische beweging.

Nu goed, als je in alchimie gelooft kun je overal een draai aan geven, lijkt me, ook aan en link tussen beide schrijfsters. Een alchimie die wel degelijk gewerkt heeft, is de samenwerking met Deaf Society, oftewel de ambient- en dronecomponist Ivan Murlika. De man komt oorspronkelijk uit Transnistrië, leefde een tijd in Sint-Petersburg en opereert thans vanuit Berlijn. Hij voorziet de nummers van vernuftige elektronica die tegelijk harmonieus en tegendraads is, en absoluut aangenaam om naar te luisteren.

Antonella EYE Porcelluzzi

Deaf Society

Delen op

Tags

Over Xavier Kruth

Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.