Recensie

Alphavox: Alphavox

  • Besproken op

    30 maart 2023
  • Label

  • Release datum

    03 maart 2023
  • Beoordeling

    8.5/10

Genre(s)


Alphavox is niet zomaar een groep, neen, Alphavox is een Solar Lodge project waarbij de artiesten van het label en enkele bevriende muzikanten hun muzikale creativiteit samen laten vloeien in een veelzijdig en ook weer coherent epos die zowat de muzikale ziel uitmaakt van het Solar Lodge label. Een idee dat ontsproot aan het brein van labelbaas Artaud Seth (Merciful Nuns, Garden Of Delight) en dat met dit eerste (?) titelloze album meteen een statement maakt met het occulte en esoterische geluid waar Solar Lodge voor staat.

Als zangers werkten mee; Din- Tah Eon (Aeon Sabel), John Wolf (Your Life On Hold), Aeleth Kaven (La Scaltra), Ahsley Dayour (Whispers In The Shadow) en uiteraard Artaud Seth zelve. Je haalt de stemmen er zo uit als u vertrouwd bent met dit label. Verder duiken ook Mike York op (tegenwoordig ‘bassend’ bij la Scaltra en ex Garden Of Delight), net als  Lars Kappeler  (Sweet Ermengarde) en Rev Gonz (ooit bij Love Like Blood). Een gotisch rockende familie dus of een gothic rock superband  zo je wil, maar wel ééntje met een doel;  je dwalende ziel bevrijden van alle tijd en ruimte om op te gaan in het grote licht van “The Morningstar” waarmee dit album stevig en onverschrokken rockend opent.

Songs als “All Stars Aligned”, “Dark Satellite” of “Eldest Of Things” laten meer ademruimte en sprankelen even mysterieus als de sterren tegen het gitzwarte doek dat wij stervelingen het heelal noemen. Op  “The Rise” met de soms aanlokkelijke dan weer koud dwepende vrouwelijke vocalen van Aeleth Kaven gaat het er met de splijtende grunt wat ‘metaliger’  aan toe, iets wat wordt doorgetrokken op het bijtende sluitstuk  “Sleeping Prophets”. Het venijn zit hem immers in de staart. Laat het vooral een waarschuwing zijn om wakker te blijven voor de vele valse profeten.

“Shadowplay” (neen geen Joy Division cover)  wiegt ons zowaar bijna feëriek in de wijsheid van een nachtspel dat alle daglicht absorbeerde maar als een kat kan zien in het duister. “Order Out Of Chaos” is dan weer van een andere orde,  het heelal heeft immers vele kamers, geen chaos zonder orde, geen duivels zonder engelen, geen licht zonder... juist. Occulte gothic rock zoals we dat van Artaud Seth (de stem) gewend zijn en waar ook John Wolf zijn sporen op na laat en dat quasi naadloos in “Sleeping Prophets” vloeit.

Of er een sequel komt op dit debuut is niet meteen duidelijk, maar wat mij betreft mag deze ‘lodge’ gerust blijven roeren in de ketel van de blijvende en eeuwig durende verwondering.  Vanuit de nietigheid worden (soms) grootse dingen geboren, zoals deze eersteling van het project Alphavox, een collaboratie die zijn spierballen en vooral zijn passie voor het onwereldse en onwerkelijke van gothic rock laat rollen waardoor het net allemaal zeer aards en werkelijk wordt.

“Now look at te sky, what do you see? A devil shaped cloud that looks like me.” (“All Stars Aligned”)

Alphavox (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.