De Botanique heeft duidelijk een oog op interessante Russische groepen uit de tegencultuur. Shortparis is zo’n grensverleggende groep, en ze komen op 24 september naar de Brusselse concertzaal. De groep ontstond in 2012 in Sint-Petersburg en had van meet af aan de ambitie om een nieuwe muzikale taal te ontwikkelen. Dat deden ze door tegendraadse ritmes te combineren met chaotische gitaren en synths, aangevuld met de falsetstem van zanger Nikolai Komyagin. Op hun debuut ‘Дочери / Dochters’ (2013) zingen ze nog in het Engels en het Frans, maar vanaf de tweede plaat ‘Пасха / Pasen’ doen ze het helemaal in het Russisch. Het levert hen een enorm succes op in Rusland, maar ook de internationale erkenning wordt steeds groter.
De groep probeert ook vernieuwend te zijn in hun performances, door op ongebruikelijke plaatsen op te treden en hun concerten op een ongebruikelijke wijze aan te kondigen. Zo moesten de fans voor een optreden in Sint-Petersburg eerst naar de supermarkt gaan en de juiste verkoper vinden om een kaart te bemachtigen. In 2015 deed de groep een ‘performance’ van 15 dagen door verschillende keren in Oekraïne op te treden en een laatste optreden te geven in Sint-Petersburg, waarbij ze de Oekraïeners uitnodigden om naar Rusland te komen, naar analogie met de annexatie van de Krim een jaar eerder in Oekraïne. Bij het begin van de recente invasie in februari werd zanger Komyagin trouwens een dag lang aangehouden omdat hij had deelgenomen aan een protest tegen de ‘speciale militaire operatie’.
Shortparis: 'Яблонный Сад / Appeltuin', het titelnummer van hun laatste plaat uit 2021, een anti-oorlogsnummer dat ze samen met het koor F.M. Kozlova zingen, veteranen uit de Tweede Wereldoorlog.
Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971