2021. Het jaar waar zowat iedereen naar uit keek. Een jaar waar normaal weer normaal mocht zijn. Op enkele opflakkeringen na was het meer van hetzelfde. Tante Mie deed aan gezinsuitbreiding en legde de wereld andermaal het zwijgen op.
2021. Het jaar waarin de zomer eentje was van De Zondvloed. Het klimaat duldt geen verdere warmte meer. En dat is al meer dan 50 jaren zou. Gezagsdragers kijken nog steeds de andere kant op, vrijwilligers van goede wil deden dan maar wat ze konden.
2021. Het jaar waarin de theorie van het Grote Complot zijn uitbreiding kende. De aarde is geen bol, het is een vierkant of een rechthoek of zo je wil een parallellepipedum. Er zijn vele hoeken af. Gelukkig met een minderheid als bevolking die nog wat ruimte hebben in hun bovenverdieping.
2021. Het jaar waarin enkele In Memoria dienden geschreven te worden. Richard H Kirk als pionier in de avant-garde dadaïsme elektronica in Cabaret Voltaire-tijden. En vooral dichter bij huis Stijn Kuijpers van Star Industry. Het ga jullie goed daarboven.
2021. Het jaar waarin ondanks de kommer en kwel van hierboven het er ook eentje was waar muzikale vondsten zich afwisselden met herontdekkingen. Waar de ophokplicht dienst deed als creatieve worpen vol huisvlijt. Een bloemlezing hier onder van albums die me in 2021 konden grijpen, die me verrasten en fascineerden en die vooral het jaar 2021 alsnog goed wisten te maken. In willekeurige volgorde, want lijstjes dienen om boodschappen te doen. Maar vooral omdat het haast onbegonnen is om er een daadwerkelijke hitlijst van te maken. Ze waren allemaal goed. De 21 van 2021.
Het jaar was nog maar net begonnen of Enzo Kreft schreef met Different World de ultieme plaat over wat in het jaar 2020 de leidraad was van het bestaan. En daarbij ook meteen de soundtrack wist te ondertekenen van het jaar 2021. Visionair, het levert het album van het jaar op.
Een heruitgave van de doorleefde stem en waarbij JJ Burnel en de ondertussen overleden Dave Greenfield van The Stranglers uit hun comfortzone mochten treden
Een winterplaat voor nacht en ontij uitgebracht in de zomer. Met een voormalige Sneaker Pimps en een Blaine L Reiniger als aanvulling op wat de definitie van schoonheid mag zijn
Of hoe een vocalist van The Exploding Boy zichzelf weet uit te vinden in een paadje dat nog onontgonnen lag te wachten op een mixture van knap gestuurde indie en lichte postpunk
Een EP waar 4 tracks volstaan om hen, mede door hun groepsnaam, te laten klinken als een Manchester-band in eigen land. En daarbij vooral hun ding vakkundig mee deden
Smeken om financiële giften doen we niet, maar het staat je vrij om een bijdrage te leveren om Dark Entries in leven te houden. We zijn je eeuwig dankbaar mocht je ons willen steunen via BE49 0017 6243 8971.
