Aai, we worden oud. Ik herinner me nog als gisteren de release van dit album, ondertussen al meerdere keren in verschillende hoedanigheden heruitgebracht, dat in 1991 in sloeg als een bom en meteen het toen nieuwe genre ‘Neue Deutsche Toteskunst' introduceerde. Als je goed kunt rekenen is dit album eigenlijk al meer dan 30 jaar oud! Het album trok de toen slabakkende Belgische wave scene weer uit het slop en vanaf dan zouden massaal veel releases van bij onze Oosterburen volgen die de scene meer dan reanimeerden, zeg maar nieuw leven inbliezen. Waarom werd en is dit album cult? Wel het geluid was toen verfrissend en nieuw, drammerig elektronisch gotisch bombast, met dreigende, mysterieuze vocalen die de onder rook en in purperen neon licht badende ondergrondse dansvloeren vol wisten doen lopen. Denk maar aan “Kain Und Abel”, “Die Propheten”, “Gottes Tod”, “Lügen Und Das Ich”,... Daarbovenop kwam een live présence van een kwieke, frêle en grimmassen trekkende Stefan Ackerman en het koel van Bruno Kramm. Mocht u deze bijzondere editie willen, wees er dan zeer snel bij want strikt op 200 exemplaren gelimiteerd deze Latijns Amerikaanse editie. Hier alvast een clipje nostalgie!

Das Ich