Of onze evolutie gewild was… ja, ik denk dat we steeds ‘beter’ wilden worden.

The Hermetic Electric uit Namen bracht onlangs zijn debuut ‘Feel Nothing’ uit en speelt binnenkort op onze Dark Entries Night. We hadden een gesprek met Holly (zang/gitaar), Elfi (toetsen) en Mathieu (bas).

Met ‘Feel Nothing’ hebben jullie jullie officiële debuut uitgebracht. Ik heb het gevoel dat de plaat wat tijd vergt om te waarderen, maar hoe meer ik er naar luister, hoe meer ik ervan hou. Zijn jullie tevreden over het resultaat?

Elfi: Ik ben dol op ‘Feel nothing’! Elk nummer heeft zijn eigen plek en betekenis in de wereld van ‘Feel Nothing’. Ze zijn opgekomen uit emotie, uit gevoelens, onze gevoelens… Dat is misschien de reden waarom het tijd vergt om het te waarderen. Ik weet het niet.

Mathieu: We zijn inderdaad heel tevreden over het resultaat. Zoals Elfi zegt is het een gevoelige plaat voor ons. Misschien is er tijd nodig om het te begrijpen, onze gevoelens in deze muziek te begrijpen.

Holly: Ik ben erg gelukkig, want de plaat is echt representatief voor van wat er gebeurt als we samen komen. Alles komt heel gemakkelijk en natuurlijk, alsof er magie bij betrokken is. Ik denk dat je deze magie kunt horen op de plaat, en dat is voor mij het belangrijkste.

Opmerkelijk is dat de plaat op Dark Italia uitgekomen is. Hoe is dat tot stand gekomen?

Mathieu: Dat is een hele eer voor ons, maar Holly zal hier het laatste woord over hebben.

Elfi: Ik ben inderdaad heel blij, maar Holly kan deze vraag beter beantwoorden dan ik.

Holly: Dat is heel simpel geweest. Ik heb de demo’s van de plaat laten horen aan Allesandro en Luca van Nero Moderno, en zij hielden er erg veel van. Alessandro heeft dan de stap genomen om ze te laten horen aan Maurizio, de man achter Darkitalia, die meteen de plaat wou uitgeven op zijn label.

Jullie geluid werd natuurlijk beïnvloed door de new wave, maar jullie vermengen dat met meer complexe ritmes die aan trip-hop doen denken. Zo hebben jullie een vrij origineel geluid weten te scheppen. is dat belangrijk voor jullie?

Mathieu: Ik heb The Hermetic Electric min of meer leren kennen bij de uitgave van hun tweede ep. Ik was meteen mee, want er was iets speciaal aan wat dit duo - Holly en Elfi - deed. Het was niet zo eenvoudig om ze in een hokje te stoppen. New-, dark-, electro-wave? Toen Holly me vroeg om hen te vervoegen, heb ik niet langer dan een halve seconde nagedacht. En alsof alles voorzien was is het ‘trio’ tot stand gekomen alsof er geen enkele rem op stond. We hebben de plaat gemaakt zonder de minste richtlijn, zonder te zeggen: we doen zo of zo… De vermenging van invloeden heeft gewoon spontaan gewerkt.

Elfi: Voor mij is dit een onmiskenbare evolutie, en ik denk dat Mathieu aan de basis ligt van deze ritmische evolutie. Coherentie is belangrijk, en als deze origineel is, is dat nog een extra troef!

Holly: Dit geluid is het resultaat van een natuurlijk proces. Wij hebben niets berekend gedaan. Zoals Mathieu zegt is alles spontaan gebeurd.

Jullie hadden reeds verschillende ep’s uitgebracht voor ‘Feel Nothing’. Wat me getroffen heeft is dat elke ep een eigen identiteit heeft, verschillend van de anderen, met een echte evolutie in het geluid. Was dat gewild?

Mathieu: De eerste drie ep’s zijn uit Hollys hoofd ontstaan. Hij is elke keer geëvolueerd, en dat nog het meest bij de derde ep, toen Elfi bij de groep kwam. Voor ‘Feel Nothing’ ben ik er zelf ook bij gekomen. Ik had weliswaar enkele twijfels over wat ik hen kon bieden, na het prachtige ‘City Drama’ op ‘EP 3’… Ik weet niet of we echt beter gedaan hebben, maar we hebben zeker iets anders gedaan… En ik hou van even veel de uitkomst van ‘Feel Nothing’ als ik van ‘City Drama’ hou.

Elfi: ‘One EP’ en ‘Two EP’ zijn volledig door Holly gemaakt. Ik ben er discreet bij gekomen op ‘EP 3’, en Mathieu is ons dan bij ‘Feel Nothing’ komen vergezellen. Dat is al een eerste aanzet tot een verklaring. We evolueren ook door de tijd heen. We leren om samen te spelen… Of het gewild was… ja, ik denk dat we steeds ‘beter’ wilden worden, niet?

Holly: Inderdaad, maar ik benadruk het feit dat alles op een natuurlijke manier geëvolueerd us. Het is duidelijk dat een muziekant altijd tracht om zijn geluid te laten evolueren, maar het is fijn om te horen dat je dat ook effectief kan horen.

Wat de invloeden betreft kunnen we niet onder The Cure door. We noteren in het bijzonder de getormenteerde gitaren. Welk belang heeft The Cure voor jullie?

Mathieu: Dat is een vraag voor Holly, want ik ben persoonlijk niet echt door The Cure beïnvloed.

Holly: The Cure is altijd een voorbeeld geweest en blijft dat ook. Niet enkel op muzikaal vlak maar ook in de manier om de werking van een groep aan te pakken. The Cure heeft me geleerd dat in een groep spelen eerst en vooral een avontuur is dat op vriendschap gebaseerd is.

Holly, ik heb vernomen dat je zelfs contacten hebt met Cindy Levinson, de vrouw van Lol Tolhurst, voormalige drummer en toetsenist van the Cure. Je zou haar zelf geadviseerd hebben om een Franstalige editie uit te brengen van de biografie van haar man. Kan je daar meer over vertellen?

Holly: Cindy is een erg vriendelijk iemand en het klopt dat we af en toe boodschappen uitwisselen. Ik heb haar effectief de uitgeverij gesugereerd - ‘Le Mot et le Reste’ - voor de Franstalige uitgave van ‘Cured’, want ik heb hun werk erg gewaardeerd voor de Franse editie van het boek van Peter Hook over Joy Division. Ik ben heel blij dat dit niet in dovemansoren gevallen is.

The Hermetic Electric is - als ik goed geïnformeerd ben - ontstaan in 2013. Hoe is dat gebeurd? Hadden jullie al muzikale projecten voor deze groep?

Mathieu: Ik had een groep die ‘Polucse’ heette, en het is dankzij dit project dat ik kennis heb kunnen maken met Holly en Elfi. Ik heb deze twee fantastische mensen verleden jaar vervoegd voor een mooi avaontuur.

Elfi: Ik heb Holly en zijn muzikale passie zo’n vijf jaar geleden ontmoet. Ik speelde toen geen enkel instrument. Hij heeft me geleidelijk aan achter een toetsenbord geduwd en heeft me dan uiteindelijk opgenomen voor ‘EP 3’! Zo is het begonnen… Daarna hebben we Mathieu en zijn project Polucse leren kennen. Holly zei me dat als iemand ooit met ons samen zou moeten spelen, het Mathieu was! Dat was drie jaar geleden, en anderhalf jaar geleden kwam holly naar me: ‘Haha, Mathieu komt naar de volgende repetitie’. Sindsdien is The Hermetic Electric een trio in hart en ziel.

Holly: Ik heb lang alleen gewerkt in de studio en in 2010 bracht ik een eerste ep uit onder de naam ‘Naboo’. Ik voelde me gefrustreerd, want het was voor mij onmogelijk om alleen op een podium te stappen. Elfi heeft heel goed samengevat wat daarna gebeurd is, en ik ben er heel blij om.

Jullie hebben verschillende concerten op de agenda. Jullie spelen onder andere op de Dark Entries Night (8/09/2017) en het Luikse New Wave Festival (23/09/2017). Waarom moeten onze lezers trachten om The Hermetic Electric live te zien?

Mathieu: Omdat het live is dat onze gevoelens echt tot leven komen. Wij leven onze muziek.

Elfi: Omdat we niet enkel onze nummers spelen. We delen ze. We zijn echt trots op ‘Feel Nothing’. Het is altijd een genoegen om te spelen en om te zien of we jullie in onze wereld kunnen meeslepen.

Holly: Gewoon omdat we ons op een podium opperbest voelen en dat je dat kan voelen!

Holly, je hebt ook je eigen studio waar je andere groepen opneemt. Ik zag dat je momenteel werkt aan het debuut van Messier 39, een groep die we erg waarderen en die we ook reeds op een Dark Entries Night uitgenodigd hebben. Vertel ons eens over je werkzaamheden in de studio?

Holly: Het is echt fijn om met andere groepen samen te werken. Ik voel me echt op mijn plaats in een studio. De Black Studio is mijn schuilplaats, mijn ‘caverne’ zoals Elfi het zegt. Deze openstellen en anderen ontvangen bevalt me enorm. Ik geloof graag dat het om een wisselwerking gaat tussen de groepen die hier langskomen en mezelf.

Dank voor dit interview. Willen jullie nog iets toevoegen?

Bedankt om ons uit te nodigen op jullie Dark Entries Night.

The Hermetic Electric

Dark Entries Night XX: The Hermetic Electric en Apparaat

Liège New Wave Festival